پایگاه اطلاع‌رسانی پژوهشکده تاریخ معاصر؛ با هر معیار و هر مفهومی كه قضاوت كنید شاه به معنی رژیم بود و پادشاه و كشور معنی مترادفی داشتند. شاه در مركز دوایري قرار داشت كه نقطه ارتباط آنها با یکدیگر فقط شخص شاه بود. دربار، خانواده سلطنتی، دولت، سیستم حکومت‌هاي محلی یا استانداران، نیروهاي مسلح، ساواک و پلیس همه به طور مستقل عمل می‌كردند و به طور جداگانه و مستقیم با شاه تماس داشتند و از شاه فرمان می‌بردند. به طور مثال، شاه رئیس شورای عالی اقتصاد بود كه اكثریت اعضاي كابینه در آن عضویت داشتند، فرمانده كل نیروهاي مسلح بود و همه فرماندهان و نیروها مستقیما به او گزارش داده و كسب دستور می‌كردند. عالی‌ترین و آخرین مقام تصمیم‌گیرنده درباره مسائل امنیتی و اطلاعاتی كشور هم شخص شاه بود، درباره فعالیت‌های اعضای خانواده سلطنتی، وظایفی كه خود به آنها محول كرده بود، فقط او حق اظهار نظر داشت.[1]

تشکیل جلسه هیئت دولت هویدا در حضور محمدرضا پهلوی در کاخ مرمر (3 آبان 1344)

شماره آرشیو: ۱-65107-۲۷۵م