نجفقلی خان صمصام‌السلطنه

نجفقلی خان بختیاری فرزند حسینقلی خان ایلخان بختیاری در 1267هـ .ق. متولد شد و پس از مرگ پدر در 1320هـ .ق. از سوی مظفرالدین شاه لقب صمصام‌السلطنه و ایلخانی گرفت. صمصام‌السلطنه در دوره حکومت محمدعلی شاه به مخالفان پیوست و با برادرخود علیقلی خان سردار اسعد همراه شد. او به همراه سواران مسلح بختیاری اصفهان را تصرف کرد و حکومت اصفهان را در 1326 عهده‌دار شد.

در 29 رجب 1329 به ریاست‌الوزرایی رسید و تا صفر 1331 در این منصب باقی بود. در دوره نخست‌وزیری وی مسئله اولتیماتوم روسها برای اخراج شوستر امریکایی مستشار مالیه صورت گرفت او از موافقان پذیرش تقاضای روسها بود و مجلس مخالف این مسئله بود. نتیجه؛ درگیری انحلال مجلس دوم شورای ملی و اخراج شوستر از ایران بود. او بار دیگر در سال 1337ق/ 1296ش به مدت چهار ماه به نخست‌وزیری منصوب شد و زمانی که احمدشاه فرمان عزل او را صادر کرد برای مدتی حاضر به پذیرفتن این فرمان نبود و خود را نخست‌وزیر می‌دانست. در انتخابات دوره چهارم مجلس شورای ملی به نمایندگی تهران انتخاب شد و به مجلس راه یافت. در سال 1300ش حکومت خراسان به وی واگذار شد که خود از پذیرفتن آن سرباز زد و در 1308 نیز برای مدتی کوتاه به فرمانداری چهارمحال منصوب و به حل اختلافات در این منطقه مأمور شد. او در سال 1309 در اصفهان درگذشت. نجفقلی خان صمصام‌السلطنه فراماسونر و از اعضای لژ بیداری بود.