یکی از پایه‌های اصلی نارضایتی‌های مردم در انقلاب اسلامی سال 13۵۷، فساد مالی قدرتمندان در دوران پهلوی بود. برادران و خواهران محمدرضا پهلوی به خاطر واسطگی برای عقد قرارداد بین دولت ایران و شرکت‌هایی که گاه خودشان نیز جزء سهامداران عمده آنها بوده حق‌العمل‌های کلانی به چنگ می‌آوردند. واکنش شاه در قبال گزارش‌هایی که در این زمینه به او ارائه می‌شد بیش و کم، یکسان بود؛ از مضمون آنها برمی‌آشفت و اراده‌دهندگان این گزارش‌ها را به فضولی در مسائلی که در حیطه مسئولیتشان نبود متهم می‌کرد. در اعلامیه‌ای که در ادامه مشاهده می‌کنید درمورد تصرف عدوانی املاک و مستغلات شخصی مردم توسط رضاشاه، برشماری املاک خاندان پهلوی و درآمد حاصل از آنها در ایالات ساحلی دریای خزر، کرمانشاه، خراسان و سایر نقاط ایران، اختلاس‌های خاندان پهلوی ازجمله شهرام پهلوی‌نیا به بهانه خانه‌سازی برای مردم، معاملات قاچاق و مواد مخدر، قماربازی و عیاشی‌های آنان و... سخن به میان آمده است