حسین کلاته
حبیب القانیان فرزند بابایی متولد 1288 هجری شمسی، ملقب به حاج حبیب بود. وی در یکی از محلات قدیمی تهران (عودلاجان) از پدری خیاط، چشم به جهان گشود. گفته می شود پدر وی پس از جنگ جهانی دوم امتیاز فروش لباس نیروهای متفقین را به‌دست آورد و از این راه به ثروت قابل توجهی دست یافت.
 
حبیب در  نوجوانی ترک تحصیل کرد و در هتل یکی از خویشاوندانش (احتمالا دایی اش) به نام هتل گیلان نو مشغول به کار شد و سپس با برادرانش در بازار به کار تجارت پرداخت. خانواده القانیان شامل هفت برادر به نام‌های نجات‌الله، عطاءالله، صیون، حبیب، داود، جان و نصرالله بودند. برادران القانیان از طریق سفر به آمریکا با صنعت جدید پلاستیک سازی آشنا گردیده و این صنعت را با خود به ایران آوردند. آن ها در سال 1337 شرکت و ساختمان پلاسکو و پس از آن، صنایع پروفیل و ساختمان آلومینیوم را تاسیس کردند.
 
ساختمان های پلاسکو و آلومینیوم نخستین برج‌های ایران بودند، برج شیمشون، ساختمان بورس الماس اسرائیل در شمال تل‌آویو و نخستین آسمان خراش در اسرائیل را نیز برادران القانیان ساخته اند.ساختمان پلاسکو قبل از انقلاب اسلامی به هژبر یزدانی فروخته شد.
 
حبیب در سال ۱۹۳۶ میلادی با دختردایی خود، ماه‌سلطان ملقب به نیکخواه ازدواج کرد. حاصل این ازدواج، سه پسر به نام‌های کارمل، سینا و فریدون و یک دختر به نام مهناز بود. حدود دو هفته پیش از پیروزی انقلاب حبیب القانیان جهت شرکت در جلسه ای بازرگانی از آمریکا به ایران آمد و در روز ۲۷ بهمن ۱۳۵۷ توسط نیروهای انقلابی دستگیر شد. آیت الله صادق خلخالی وی را در 19 اردیبهشت ۱۳۵۸ در زندان قصر محاکمه کرد و حکم اعدام ایشان در بامداد ۲۰ اردیبهشت اجرا گردید. مهمترین جرایم وی در دادگاه انقلاب عبارتند از: جاسوسی به نفع دولت غاصب و صهیونیستی اسرائیل، چپاول سرمایه های کشور و کمک به بقا و پایداری رژیم صهیونیستی، معاونت در کشتار بی رحمانه ملت مظلوم فلسطین، فراماسون و عضو لژ های همایون و سینا، خرید خانه قوام السلطنه و اهدای آن به سفارت اسرائیل بود.
 
از آنجایی که حبیب القانیان  رئیس انجمن کلیمی های ایران، موسس صندوق ملی و کمیته فرهنگی کلیمیان بود، دستگیری و مرگ وی بازتاب وسیعی در اسرائیل و امریکا داشت.
 
شرلی القانیان، برادرزاده حبیب القانیان، در مصاحبه ای سرگذشت برادران القانیان را چنین توضیح می دهد:
جان القانیان که همیشه در نیویورک زندگی کرد و در همان شهر درگذشت.داود القانیان (پدر شرلی) که در تهران زندگی می‌کرد و بعد از انقلاب به لندن نقل مکان کرد و در همین شهر درگذشت. نورالله القانیان که همیشه در نیویورک زندگی کرد و همانجا درگذشت. حبیب القانیان که در ایران زندگی می‌کرد و کمی بعد از انقلاب اعدام شد. نجات‌الله القانیان که در تهران زندگی می‌کرد و بعد از انقلاب به لس‌آنجلس نقل مکان کرد و در همانجا درگذشت.صیون القانیان که در تهران زندگی می‌کرد و بعد از انقلاب به لس‌آنجلس نقل مکان کرد و اکنون در همان شهر زندگی می‌کند.عطاالله القانیان که در تهران زندگی می‌کرد و بعد از انقلاب به لس‌آنجلس نقل مکان کرد و اکنون در همان شهر زندگی می‌کند.
 
در پایان توجه خوانندگان ارجمند را به تعدادی عکس در همین خصوص جلب می نماییم.