دکتر عباس حرّی در 15 اسفند 1315 در خانواده‌ای روحانی در مشهد به دنیا آمد. پس از گذراندن دورۀ ابتدائی و متوسطه در سال 1335 دورۀ دو ساله دانشسرای مقدماتی را به پایان رساند و به جرگۀ معلّمان پیوست. دو سال در روستا و هفت سال در شهر کاشمر به تعلیم و تربیت دانش‌آموزان پرداخت. در سال 1342 با خانم ناهید مصوّری ازدواج کرد و در 1345 به مشهد انتقال یافت. در همان سال در آزمون ورودی دانشگاه مشهد در رشته تاریخ، رتبه اوّل و در زبان و ادبیات انگلیسی رتبه پنجم را کسب نمود. بنابه علاقه وارد رشته زبان انگلیسی شد و در 1345 مدرک لیسانس گرفت. پس از فراغت از تحصیل در همان سال به تهران منتقل شد. در سال 1352 از دانشگاه تهران در مقطع فوق لیسانس رشته کتابداری و در سال 1360 از دانشگاه "کیس وسترن" آمریکا در مقطع دکترای کتابداری فارغ‌التحصیل شد. رساله دکتری وی مقایسه شباهتهای استنادی و شباهت واژگان نمایه برای ربط دادن مدارک مرتبط از حیث موضوعی بود.
 
دکتر حرّی پس از 18 سال معلمی در مقاطع مختلف ابتدائی و متوسطه در شهر و روستا در سال 1353 از آموزش و پرورش (وزارت فرهنگ آن زمان) به دانشگاه تهران منتقل شد و به عنوان مربی در گروه کتابداری تدریس را آغاز نمود. در این دورۀ همکاری دکتر حرّی و خانم نوش‌آفرین انصاری باعث تحولات بزرگی در گروه کتابداری دانشگاه تهران شد. تکیه آموزش بر مفهوم خدمت و اهمیت و ضرورت توجه به مراجعان، توجه بیشتر به مبانی نظری رشته کتابداری، تغییر تدریجی مسیر پایان‌نامه‌ها از لحاظ موضوعی و ایجاد دورۀ کارشناسی بخشی از این تحولات بود.
 
همکاری با فرهنگنامۀ کودکان و نوجوانان و دانشنامه جهان اسلام، سردبیری مجله روانشناسی و علوم تربیتی، معاونت پژوهشی کتابخانۀ ملی، مدیریت گروه کتابداری دانشگاه تهران، سرپرستی دایره‌المعارف فارسی کتابداری، مشاورت اطلاع‌رسانی رئیس جمهور، سرپرستی کتابخانۀ دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، معاونت آموزشی و تحصیلات تکمیلی همان دانشکده، معاونت پژوهشی همان دانشکده، مدیریت مجله اطلاع‌ شناسی، سر دبیری مجله کتابداری، ریاست انجمن ترویج علم در ایران بخشی ازخدمات علمی ـ فرهنگی دکتر حرّی است.
 
تآلیف و ترجمه 15 عنوان کتاب و نگارش و ترجمه 86 عنوان مقاله دکتر حرّی را به یکی از پرکارترین پژوهشگران عرصه کتابداری تبدیل نمود.
 
انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در 15 اسفند 1385 به مناسبت هفتاد سالگی او و پنجاه سال تدریس و فعالیتهای علمی وی مجلس تجلیل و بزرگداشت برگزار نمود.
 
استاد در تدریس و پژوهش یگانه دوران بود اما ماندگاری ایشان مرهون منش ستوده و اخلاق نیک است.
 
سرانجام قلب دکتر عباس حرّی روز شنبه 7 اردیبهشت 1392 پس از 4 سال مبارزه با بیماری سرطان از تپش باز ایستاد و آرام گرفت. مساعی ایشان مشکور باد.

پی نوشت: