سید محسن صدر _ معروف به صدرالاشراف (1341-1250ش) ــ فرزند سیدحسین در محلات متولد شد. تحصیلات ابتدایی را تا 11 سالگی که علوم قدیمه بود در همان محلات به انجام رسانید و به علت اختلاف پدرش با ظل‌السلطان (حاکم وقت) به همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد و به تحصیل حوزوی در تهران ادامه داد.
صدرالاشراف ابتدا معلمی سالارالسلطنه پسر ناصرالدین شاه را برعهده داشت. پس از به سلطنت رسیدن مظفرالدین شاه حکومت همدان به سالارالسلطنه محول شد و صدر به عنوان پیشکار او به همدان رفت. در 1285ش مخبرالسلطنه (وزیر عدلیه) صدرالاشراف را به خدمت قضائی دعوت و به معاونت اول محاکم جزا منصوب کرد.
 

پس از بمباران مجلس شورا 1287ش، دادگاه ویژه‌ای برای رسیدگی به اتهام دستگیرشدگان در باغشاه تشکیل شد، صدرالاشراف یکی از قضات این دادگاه بود.
صدرالاشراف پس از باغشاه تا 1312 در مشاغل قضایی زیر خدمت می‌کرد:
رئیس محاکم استیناف تهران، ریاست دادگستری گیلان، رئیس شعبه دوم دیوان عالی کشور، ریاست محکمه انتظامی قضات و مدعی‌العمومی کل ایران.
محسن صدر از 1312 تا شهریور 1315 در دولتهای فروغی و محمود جم وزیر دادگستری بود سپس در دوره‌های یازدهم، دوازدهم، سیزدهم به نمایندگی از محلات و کمره وارد مجلس شورای ملی شد. پس از اتمام دوره نمایندگی در 1322 در دولت سهیلی به وزارت دادگستری رسید و در 15 خرداد 1324 با رأی اکثریت مجلس شورا به نخست‌وزیری منصوب شد. محسن صدر در دولت چند ماهه خود مورد مخالفت شدید توده‌ایها و اقلیت مجلس به رهبری دکتر مصدق بود. مخالفان، او را در نشریات « مستنطق باغشاه» و « میرغضب باغشاه» خطاب می‌کردند. صدرالاشراف در آبان همان سال از نخست‌وزیری استعفا داد و به خارج از ایران رفت. پس از بازگشت در 1327 به استانداری خراسان منصوب شد و در 1332 به عنوان سناتور انتصابی از تهران به مجلس سنا راه یافت و ریاست این مجلس را به عهده داشت.
محسن صدر در سن 91 سالگی در تهران فوت کرد.