حداد عادل در سی و پنجمین سالگرد رحلت آیتالله طالقانی: آیتالله طالقانی عامل وحدت حوزه و دانشگاه بود
آیتالله طالقانی با رفتن به سراغ سرچشمههای دین اسلام یعنی قران و نهجالبلاغه از این گفتمان برای آشنایی دانشجویانی با دین بهره میگرفتند. به گزارش روابط عمومی و اطلاع رسانی موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، غلامعلی حداد عادل رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، و نماینده مجلس در مراسم سی و پنجمین بزرگداشت سالگرد آیتالله طالقانی در مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، درباره جایگاه آیتالله...
آیتالله طالقانی با رفتن به سراغ سرچشمههای دین اسلام یعنی قران و نهجالبلاغه از این گفتمان برای آشنایی دانشجویانی با دین بهره میگرفتند.
به گزارش روابط عمومی و اطلاع رسانی موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، غلامعلی حداد عادل رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، و نماینده مجلس در مراسم سی و پنجمین بزرگداشت سالگرد آیتالله طالقانی در مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، درباره جایگاه آیتالله طالقانی و تأثیر وی در جریان انقلاب گفت: بنده از مهر سال 1342 دانشجوی دانشگاه تهران شدم و از آن زمان تا انقلاب و تا رحلت آیتالله طالقانی از آثار ایشان بهرهمند شدم.
بنابه تاکید وی آیتالله طالقانی متعلق به یک خانواده اصیل، روحانی بود و در یک منطقه مردخیز و فرهنگپرور ایران به دنیا آمدند. حداد عادل آیتالله طالقانی را مصداق بارز این حدیث امام صادق دانست « کسی که عالم زمانه خود باشد، گرفتار تیرگی نمیشود».
وی افزود: از چند جهت عمر آیتالله طالقانی مفید بود، نخست از جهت اینکه نقش بسیاری در زدودن خرافات از چهره اسلام حقیقی داشتند و به درستی تشخیص دادند که علت رویگردانی نسل جوان از دین پیرایههایی است که به دین بسته شده است. بنابه تاکید حداد عادل ایت الله طالقانی به سرچشمههای دین وصل شدهاند و گفتمان آیتالله طالقانی قرآنی و نهجالبلاغهای بود.
وی ادامه داد: توجه به مسائل علمی و دینی آیتالله طالقانی، موجب شد که به مسائل اقتصادی توجه پیدا کنند و کتابهایی در مبحث مالکیت بنویسند. آیتالله طالقانی در گشودن مفاهیم جدید به روی نسل جوان پیشقدم بود و قلم روشن و زبان گویایش مصروف معرفی اسلام حقیقی میشد.
به گفته این عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی، یکی دیگر از جنبههای شخصیت ایشان شخصیت مبارزاتی بود که در همه دوران بعد از رضاخان او را به یک نهضت تبدیل کرده بود.
حداد عادل ادامه داد: ایشان روحانی به تمام معنا سیاسی بودند که هم به کار تشکیلاتی و هم به مبارزه اعتقاد داشتند و همچنین شجاعت و صراحت لهجه او زبانزد همه بود. وی ادامه داد: آیتالله طالقانی به درستی تشخیص داده بودند که سرّ عقبماندگی ایران در استعمار خارجی و استبداد داخلی است و در هر دو جبهه مبارزه میکردند. در همین راستا در ملی شدن نفت با آقای مصدق همراهی کردند. وی ادامه داد: آیتالله طالقانی یک لحظه در مبارزه با استبداد و استعمار تردید نکردند.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی ادامه داد: بعد از امام اگر بخواهیم فردی را مظهر روحانیت سیاسی مطرح کنیم، آیتالله طالقانی بود. دیدگاه او مربوط به تنها جامعه ایران نبود و به مسئله امت اسلام و به خصوص فلسطین هم توجه داشت و معرف نگاه عالم شیعه در سرنوشت امت اسلامی بود.
بنا به تصریح حدادعادل، آیتالله طالقانی عامل مؤثری در پیوند حوزه و دانشگاه بود. وی افزود: آیتالله طالقانی به علت جامعیت شخصیت شان مورد احترام همه گروهها حتی مارکسیست و کمونیست بودند و ملی گرایان، نهضت آزادی و همه به شخصیت نستوه و وارسته ایشان احترام میگذاشتند.
وی افزود: جامعیت شخصیت آیتالله طالقانی موجب جذب همه گروهها به شخص وی شده است و این جذب، نقطه مثبت آیتالله طالقانی بود. حتی هنرمندان نیز به آقای طالقانی احترام میگذاشتند. به همین دلیل هم وقتی بعد از انقلاب قرار شد تا نماز جمعه به عنوان سنت فراموش شدهای که حالا میخواست احیا شود، امام آیتالله طالقانی را برای این منظور انتخاب کردند.