تهیه و تنظیم: فرهاد قلی‌زاده
 
«محمدرضاشاه در وضع خاصی قرار گرفت؛ زیرا از طرفی با استفاده از فرصت تشکیل کنفرانس تهران در زمستان سال 1322، از ملاقات با روزولت و چرچیل و استالین و تضمین استقلال ایران، امیدی به تحکیم اوضاع و بالنتیجه سلطنت خود یافته و اعتقادش بر این شد که آلمان جنگ را خواهد باخت و ایران در نقش پل پیروزی توفیق یافته آینده بهتری خواهد داشت؛ بنابراین طلیعه مجلس چهارده که در اسفند همان سال افتتاح گردید امیدبخش است و از طرف دیگر طرز تشکیل مجلس چهاردهم نیز شکل خاصی یافته که نمودار اوضاع دیگری است. به همین جهت با پایان جنگ دوم و فتح برلن دیگر صلاح خود را در این دانست از حالت نظارت درآمده کم‌کم به دخالت در امور پردازد و نشان دهد شخصیتی است بارز که در ضمن حال که شاه مشروطه است می‌تواند فرزند رضاشاه بوده، خط مشی او را هم در اصول اداری کشور ایران از نظر، فراموش نکرده باشد؛ به همین جهت قیافه خود را نشان می‌دهد.»1
 

محمدرضا پهلوی در دهه اول سلطنت
شماره آرشیو: 125039-275م
 

پی نوشت: