پایگاه اطلاعرسانی پژوهشکده تاریخ معاصر؛ عبدالحسینخان ملکالمورخین، لسانالسلطنه، که در روزگار جوانی معلم مظفرالدینشاه بود و بعد به سنّت خانوادگی به نگارش تاریخ سلطنت وی اقدام کرد، در معرفی عادات و اخلاق مظفرالدینشاه نوشته است:
«مظفرالدینشاه به شکار و تاریخ میل فراوان دارد و به ترقی نظام مایل است. اصلا تکبر و غرور ندارد. تقریبا دو ساعت از روز گذشته از اندرون بیرون تشریف میآورند. در روزهای غیر از عید، لباس مخصوصی نمیپوشد، فقط در کلاه شیر و خورشید، دو شیر الماسنشان دارد. هر روز یک رنگ لباس میپوشد و پیراهن فرنگی آهاردار دربردارد. در ماه محرم و صفر، لباس مشکی میپوشد و در آن دو ماه اغلب مشغول ذکر و عبادت است و در عشر اول محرم، تعزیهخوانی مفصل دارند و شبهای جمعه تمام سال در اندرون روضهخوانی میکند و روضهخوان مخصوص دارد که از تبریز همراه آوردهاند. ... در روز شکار، چکمه میپوشد و شمشیر میآویزد. ... گاهی به لباسش یک شاخه گل میزند... .»
فضلالله وزیرخلوت (وکیلالملک) در حال خواندن عرایض در حضور مظفرالدینمیرزا قاجار (ولیعهد)
شماره آرشیو: 2482-1ع
پی نوشت:
عبدالحسینخان سپهر، یادداشتهای ملکالمورخین و مرآتالوقایع مظفری، با تصحیحات دکتر عبدالحسین نوایی، تهران، زرین، 1368.