پایگاه اطلاع‌رسانی پژوهشکده تاریخ معاصر؛ هلاکو رامبد از معدود رهبران و کارگردانان فعال و درجه اول حزب مردم بود که در تمام دوران حیات و فعالیت این حزب از عنایت و حمایت حاکمیت و شخص شاه برخوردار بود و به‌رغم آنکه هر از چندی حملات تند و کوبنده‌ای را متوجه حزب اکثریت و دولت هویدا می‌‌کرد، هیچ‌گاه مغضوب حاکمیت نشد. مصطفی الموتی راز ماندگاری هلاکو رامبد در رهبری اقلیت در مجلس را در مهارت «بندبازی» او دانسته است: 
«هلاکو رامبد که سالیان دراز رهبر حزب اقلیت [مردم در مجلس] بود مثل بندبازی بود که مهارت او جلب توجه فراوان می‌کرد، ولی هیچ‌گاه از روی بند نمی‌افتاد. حزب مردمی که مهندس [عبدالله] والا به خاطر نطقی که در مجلس خواند، که حزب در مخالفت با بودجه تهیه کرده بود، دیگر پایش به مجلس نرسید، و چند دبیرکل مثل کنی و عامری با انتقاداتی از کار کنار رفتند، ولی بندباز ماهری مانند رامبد توانست تا حزب مردم بود رهبر گروه اقلیت [در مجلس] باشد و در مجلس هم به شدت با دولت و کارهای وزرا مخالفت کند، ولی هیچ‌گاه دچار خشم و غضب دستگاه حاکم نگردد. علت این بود که رامبد در میان مقامات حاکم دوستان فراوان داشت و در حملات خود هم می‌دانست به کجاها و به چه مطالبی اشاره کند. ضربه را به جایی می‌‌‌کوبید که هیئت حاکمه وقت ناراضی نمی‌شدند و به این جهت هویدا هیچ‌وقت از او آزرده‌خاطر نشد و شاید برای پیشرفت برنامه حوزه انتخابیه‌اش به او حداکثر کمک هم می‌کرد».1
 

هولاکو رامبد
شماره آرشیو: 3611-5ع