پایگاه اطلاع‌رسانی پژوهشکده تاریخ معاصر؛ مصطفی الموتی از اعضای برجسته حزب ایران نوین، تصریح کرده است که محمدرضا پهلوی از اوایل دهه 1350، همواره شمشیر داموکلس خود را بر فرق سر کلیت حزب اقلیت مردم مستدام کرده بود و آنی اجازه انتقاد از حزب پاسدار انقلاب سفید را نمی‌داد؛ چنان‌که:
«وقتی یک بار به بودجه سالانه دولت هویدا ایراد گرفتند، پروفسور عدل همه نمایندگان اقلیت را خواست و گفت از طرف اعلیحضرت از سن موریتس تلگراف شده که به نمایندگان عضو فراکسیون حزب مردم یادآور شوم که روش مخالفت خود را مورد تجدید نظر قرار دهند. پای خود را جای پای حزب توده نگذارند؛ یعنی مطالب و بیاناتشان طوری نباشد که کارهای مملکت و دولت را فلج سازند و الا همان بلایی که سر حزب توده آمد به سر حزب مردم خواهد آمد. این لحن تهدیدآمیز خیلی از وکلای اقلیت را ناراحت کرده بود، ولی به‌هرحال ناچار بودند در قبال این پیغام شخص شاه در روش خود تجدید نظر کنند».1
یحیی عدل هنگام گفت‌وگو با جهانشاه صالح
شماره آرشیو: 3-8818-4ع
پی نوشت:
1. مصطفی الموتی، ایران در عصر پهلوی، ج 12، صص 149- 150.
دریافت صفحه با کد QR