پایگاه اطلاع‌رسانی پژوهشکده تاریخ معاصر؛ به طور رسمی بنیاد پهلوی یک سازمان خیریه بود که ظاهرا از ثروت شخصی شاه سابق تغذیه می‌کرد. در همه مطبوعات ایران هم این بنیاد تحت همین عنوان ذکر می‌شد. در عمل مطلقا به این سرراستی نبود. در پشت پرده امور خیریه، بنیاد از سه طریق مختلف برای کمک به رژیم مورد استفاده قرار می‌گرفت:
یک: به‌صورت یک مجرای مطمئن و قانونی برای مستمری‌ها؛
دو: به‌صورت یک وسیله کنترل یا نفوذ اقتصادی از طریق سرمایه‌گذاری در بخش‌های عینی از اقتصاد مملکت؛
سه: به‌صورت یک منبع سرمایه برای شرکت‌های متعلق به شاه و برای عملیات او.
 

جعفر شریف‌امامی مدیرعامل بنیاد پهلوی
شماره آرشیو: 4096-۷ع

ماروین زونیس در مورد بنیاد پهلوی چنین می‌گوید:
«بدون شک بنیاد پهلوی در همه شئون زندگی مردم ایران نقشی حیاتی دارد. گذشته از خود دولت، این بنیاد پرقدرت‌ترین نیروی اقتصادی مملکت است، اما دیده می‌شود که قسمت زیادی از پول‌ها برای نگاه‌داری و گسترش این قدرت اقتصادی صرف می‌شود. منابعی که به امور خیریه خالص اختصاص یافته باشد در مقام مقایسه با امور تجارتی بسیار ناچیز است».^۱