پایگاه اطلاع‌رسانی پژوهشکده تاریخ معاصر؛ «سپاه بهداشت» یکی از اصول «انقلاب سفید» بود که شاه در کتاب «پاسخ به تاریخ» خود آن را به این صورت توصیف کرده است: «مردان و زنان سپاهی بهداشت وظیفه توزیع عادلانه پزشک و خدمات پزشکی را در کشور به عهده داشتند».[1] حال باید دید که بعد از گذشت سال‌ها از آغاز به کار «سپاه بهداشت» نتیجه آن چه بود؟
مجله طنز «توفیق» در شماره 13 فروردین 1350 این گونه وضعیت خدمات پزشکی را با زبان کنایه توصیف کرده است: «بدین وسیله به اطلاع اهالی محترم تهران و حومه می‌رساند که کلیه بیمارستان‌های دولتی در روز سیزده عید، تمام مدت روز را آماده به خدمت بوده و طبق معمول سنواتی از پذیرفتن مصدومین و بیماران عادی و غیر عادی معذورند! بدیهی است اگر مصدومینی که احتیاج به مداوای فوری دارند به وسیله اتوبوس خود را به بیمارستان برسانند از نظر بهداشتی کمک بزرگی به خود کرده‌اند؛ زیرا تا اتوبوس گیرشان بیاید و موفق به سوار شدن بشوند کار از کار گذشته و دیگر احتیاجی به جواب کردنشان نخواهد بود! روابط عمومی بیمارستان‌های دولتی»![2]
 

 
پی‌نوشت‌ها: