پایگاه اطلاعرسانی پژوهشکده تاریخ معاصر؛ «در تاریخ شنبه ... 26 نوامبر سال 1940 عدهای مهاجر یهودی اروپایی بدون کسب مجوز از دولت انگلیس، که در آن وقت قیمومیت فلسطین را برعهده داشت، با کشتی پاتریا به بندر حیفا وارد شدند. این مسافرت و مهاجرت با چراغ سبز آژانس بینالملل یهود آغاز شد؛ لذا اداره مهاجرت دولت بریتانیا به تازهواردین اجازه ورود نداد و مأمورین انگلیس اعلان کردند که "کشتی و سرنشینان را به جزیره موریس خواهند برد".
... وقتی مأمورین انگلیس به کشتی و مسافرینش اجازه لنگر انداختن در بندر حیفا و پیاده شدن آنان را ندادند، تروریستهای هاگانا برای جلب نظر مردم دنیا و بهویژه آمریکائیان، کشتی را با همه سرنشینانش منفجر کردند. در آن کشتی 1900 نفر یهودی مهاجر وجود داشت. به قول یکی از اعضای آژانس بینالمللی یهود، این جنایات از آن جهت انجام شد تا دولت انگلیس بداند که یهودیان را نمیشود از وطنشان [؟!!] دور کرد.
تروریستهای هاگانا کشتی پاتریا را در دل شب منفجر و در بندر، جهنمی از آتش برپا کردند. همه سرنشینان آن که زن و کودک، جوان و پیر، از یهودیان بیگناه بودند، در میان آتش سوختند و در آب دریا مدفون شدند.
... در آن وقت، گناه این عمل ننگین را به گردن دولت انگلیس انداختند، لکن در سال 1950 از این جنایت پرده برداشته و اعلام شد که آن عمل جنایتکارانه توسط خود صهیونیستها انجام گرفته است و نه دولت انگلیس.»
[1]
سنگ یادبود پناهندگان یهودی که در انفجار کشتی پاتریا سوختند
پینوشتها:
[1] . عذرا خطیبی،
یک پیمانه آب یک پیمانه خون، تهران، موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، 1378، صص 213-214.