پایگاه اطلاع‌رسانی پژوهشکده تاریخ معاصر؛ «ایوانف از قراردادی که بین آیشمن، همدست خود آنان در ارتش هیتلری، و نمایندگان سازمان هاگانا [بسته شده بود] سخن به میان آورده و نوشته است: "در سال 1944 طی قراردادی که بین آیشمن و یکی از رهبران صهیونیست مجارستانی به امضا رسید قرار شد که آیشمن در ازای دریافت ده‌هزار کامیون مورد تقاضای آنان که برای حمل و نقل واحدهای خویش و تمرکز آنان در بخش‌های کم‌آسیب‌تر نیاز داشتند عده زیادی از یهودیان را از اردوگاه‌های آلمانی برای انتقال به فلسطین آزاد کند". این موافقت‌نامه به دستور وایزمن که در آن وقت از تمام حرکات ضد یهود دستگاه هیتلری آگاه بود و بسیار خونسرد و بی‌اعتنا از کنار آن می‌گذشت انجام شد.
... دولت نازی بنا به قرارداد منعقدشده بین آیشمن، که با اعضای سازمان تروریستی هاگانا نزدیکی داشت و سران صهیونیست، بر شدت تعقیب یهودیان افزود و در راندن آنان به سوی فلسطین، مهم‌ترین خدمت را انجام داد و بدین ترتیب خشنودی صهیونیست‌ها را فراهم آورد و به قول یکی از صهیونیست‌ها: "محافل ملی یهود از سیاست آلمان نسبت به یهودیان خرسندند؛ زیرا به افزایش جمعیت یهودیان فلسطین مساعدت می‌کند؛ چنان‌که می‌توان امیدوار بود که در آینده نزدیک، جمعیت یهودیان بر اعراب فزونی یابد".»[1]



پی‌نوشت: