[1]. عباس رادفر فرزند حسن سال 1304 در کرمان به دنیا آمد. وی از کارمندان سازمان آب و برق و از عناصر فعال حزب توده بوده که به همین اتهام سال 1332 بازداشت و در تاریخ 15 /11 /1332 با اخذ تعهد آزاد می‌شود.
مشاغل حزبی وی به ترتیب عضو ساده، مسئول حوزه در دماوند، مسئول حوزه و عضو بخش در ورامین و عضو بخش کشتارگاه بود.
بعد از کودتای 28 مرداد 1332 به علت فعالیت انتخاباتی دوره بیستم، که در چهارراه عباسی به نفع جبهه ملی رأی می‌داده، پس از مضروب شدن، به اتفاق عده‌ای دستگیر و پس از 24 ساعت با سپردن تعهد آزاد و در اواخر سال 1333 برای همیشه با حزب توده قطع تماس کرده است.
در سال 1351 با استخدام وی در مشاغل عادی سازمان آب و برق موافقت و صراحتا اعلام شده که گماردن وی در مشاغل حساس به مصلحت نمی‌باشد.
وی در خصوص خلاصه سوابق خدمتی خود نوشته است: «از سال 1325 تا 1334 کارمند وزارت کشاورزی در شهرستان‌های چالوس، نوشهر، دماوند، ورامین، تهران، از 1334 تا 1336 کارمند بنگاه آبیاری، از 1336 تا 1344 رئیس کارگزینی بنگاه مستقل آبیاری، از 1344 تا 1346 رئیس اداره کارگزینی وزارت آب و برق، از 1346 تا 1347 رئیس گروه حسابرسی، از 1347 تا 1351 مسئول رسیدگی به شکایات در وزارت آب و برق و رابط بازرسی شاهنشاهی، از خرداد 1351 عضو هیئت‌مدیره اتحادیه شهرداری‌های کشور».
وی عضو هیئت اجرائیه حزب ایران نوین، عضو باشگاه حزب ایران نوین، رئیس انجمن محلی، عضو انجمن ایرانی برادری جهانی و  مشاور سازمان انجمن‌های محلی بوده است.
رک: پرونده عباس رادفر در ساواک

[2]. حزب ایران نوین به روایت اسناد ساواک، ج 2، ص 312.

[3]. اطلاعات، 29 تیر 1346، صص 1 و 17. 

[4]. همان، ص 1.

[5]. همان، ص 20.

[6]. همان‌جا.

[7]. همان‌جا.

[8]. همان‌جا. روزنامه «اطلاعات» در شماره 27 تیر 1346 به نقل از اردشیر زاهدی، وزیر خارجه، نوشته بود: در برابر تجاوز اسرائیل ایران از اعراب جانبداری می‌کند.  وزیر امور خارجه ایران همچنین اظهار امیدواری کرده بود که سازمان ملل طی قطعنامه‌ای از اعراب جانبداری و تجاوز نیروهای اسرائیل را محکوم نماید.
به نظر می‌رسد که این اظهار نظر ظاهری به نفع اعراب نیز به مذاق حکومت خوش نیامده و رسانه‌ها به امر دربار درصدد رفع شبهه برآمده بودند!