عبدالمجید مجیدی، رئیس سازمان برنامه و بودجه، درباره چگونگی نظام برنامه‌ریزی در کشور در دهه 1350 گفته است: ما در تاریکی و با حدس و پیش‌بینی کار می‌کردیم

 
به گزارش روابط عمومی پژوهشکده تاریخ معاصر؛  رئیس سازمان برنامه و بودجه در خاطرات خود به چگونگی نظام برنامه‌ریزی در کشور در دهه 1350 اشاره و بیان کرده است:
 
«ما در تاریکی و با حدس و پیش‌بینی کار می‌کردیم و برنامه‌ریزی می‌کردیم و تنظیم بودجه می‌کردیم؛ لذا قبل از اینکه ما اصلا مطلع بشویم که درآمد نفت دارد بالا می‌رود، مقدار زیادی تعهدات شده بود.... اینها همه یک اطلاعاتی بود و برنامه‌هایی بود که تصمیماتش گرفته شده بود. بعدا به ما ابلاغ می‌شد که باید برای اینها اعتبار بگذارید. در زمینه غیر نظامی تعهداتی که شده بود روی مثلا ذوب آهن، تعهداتی که می‌شد از نظر پتروشیمی، تصمیماتی که روی توسعه صنعت گاز و پتروشیمی گرفته می‌شد، تصمیماتی که روی توسعه کارهای شرکت نفت می‌شد، سرمایه‌گذاری‌های شرکت نفت، توسعه میدان‌های نفتی، تزریق گاز، ساختن لوله‌های نفتی مختلف و اصولا توسعه صنعت نیرو، که همه هم خیلی لازم بود، ولی ما در جریان تکوینش نبودیم. متأسفانه در جریان گسترش و تصمیم‌گیری‌اش نبودیم. اینها معمولا به ما ابلاغ می‌شد. موقعی که یا تصمیم قطعی گرفته شده بود یا اینکه در شرف گرفته شدن بود یا در جریان بود به طوری که ممکن بود به این دو مرحله برسد؛ لذا خوب، همیشه ما از نظر جواب‌گویی به تقاضاهای اعتباری گرفتار بودیم. همیشه از آن جهت عقب بودیم؛ لذا درآمد نفت اضافه می‌شد ــ درست است ــ ولیکن در مقابلش ما هم بمباران می‌شدیم به وسیله تقاضاهایی که از چپ و راست برای اعتبار می‌آمد».[1]
 
 

عبدالمجید مجیدی در حال صحبت با محمدرضا پهلوی
شماره آرشیو:  820-754و