گزارشهایی که از تهران رسیده نشان میدهد که در روزهای اخیر زندانیان سیاسی در زندان قصر دست به اعتصاب غذا زدهاند، تا به این وسیله اعتراض خود را نسبت به سوء رفتار مقامات نشان دهند. سازمان عفو بینالمللی نیز با توجه به خواستههای این زندانیان، طی یادداشتی تقاضا کرده که به این سازمان اجازه تحقیق راجع به وضعیت زندانیان سیاسی داده شود.
شنبه 8 آوریل 1978 [19 فروردین 1357]
گزارشهایی که از تهران رسیده نشان میدهد که در روزهای اخیر زندانیان سیاسی در زندان قصر دست به اعتصاب غذا زدهاند، تا به این وسیله اعتراض خود را نسبت به سوء رفتار مقامات نشان دهند. سازمان عفو بینالمللی نیز با توجه به خواستههای این زندانیان، طی یادداشتی تقاضا کرده که به این سازمان اجازه تحقیق راجع به وضعیت زندانیان سیاسی داده شود.
منهم با مخابره یک تلگراف سه صفحهای به تهران ـ که متن آن را با همکاری «کاخی» (مشاور سیاسی سفارتخانه) تنظیم کردم ـ از وزیر خارجه خواستم تا موافقت مقامات تهران با درخواست سازمان عفو بینالمللی را جلب کند. در این تلگراف استدلال کردم که به اعتقاد من بایستی از موقعیت بوجود آمده استفاده شود، تا هم بتوان توجه جهانیان را به اینکه در ایران اثری از شکنجه وجود ندارد(!) جلب کرد و هم شکایت زندانیان از «سوء رفتار مقامات» را به مسائلی از قبیل کیفیت غذا و چیزهایی در این ردیف ارتباط داد. ضمناً بر این نکته تأکید کردم که واقعاً حیف است اگر در این موقعیت به سازمان عفو بینالمللی اجازه بازرسی زندان قصر داده نشود، زیرا پس از این بازرسی موقعی که گزارش حاکی از عدم مشاهده شکنجه در زندان قصر توسط سازمان عفو بینالمللی انتشار یافت، تبلیغات عظیمی به نفع ما خواهد بود و موضع ایران را چنان استحکامی خواهد بخشید که پس از آن اگر باز هم مواجه با تقاضای بازرسی زندانها شدیم خیلی محکم بتوانیم به جواب «خفه شو» اکتفا کنیم.1
نمای بیرونی عمارت زندان قصر تهران در قدیم
شماره آرشیو: 4779-1ع
پی نوشت:
1.پرویز راجی، خدمتگزار تخت طاووس، ترجمه: ح.ا.مهران، انتشارات اطلاعات، چاپ اول: 1364، صص 166ـ167.