سه‌شنبه 10 ژانویه 1978 [20 دی 1356]
آنطور که از مطالب روزنامه‌ها بر می‌آید: شاه تصمیم قاطع دارد که از سیاست انور سادات در مورد فلسطین پیروی کند. یعنی اینکه: ایران ضمن مخالفت با تشکیل دولت مستقل فلسطینی، حق اسکان فلسطینی‌ها در موطنشان و نیز حقوق آنان در تعیین سرنوشتشان را به رسمیت می‌شناسد... گر چه که برای تناقض موجود در یک چنین سیاستی هم هیچ توضیحی داده نشده، و معلوم نیست: مسئله «حق تعیین سرنوشت فلسطینی‌ها» را که بطور منطقی منجر به «تشکیل دولت مستقل فلسطینی» خواهد شد چگونه باید تعبیر کرد؟!1
 
یکشنبه 22 ژانویه 1978 [2 بهمن 1356] نیویورک
امروز تلفنی با «مشکین‌پوش» در لندن صحبت کردم و از او شنیدم که به علت بالا گرفتن امواج مخالفت در تهران و ادامه تظاهرات در مقابل سفارتخانه‌های ایران، طی بخشنامه محرمانه‌ای از سوی وزارت خارجه ایران به تمام سفارتخانه‌ها و و مؤسسات دولتی ایران در خارج کشور دستور داده شده که کلیه جوانب احتیاط را رعایت کنند تا مبادا مورد حمله «عوامل فلسطینی» قرار گیرند.
 
به نظر می‌رسد صدور این بخشنامه بی‌ارتباط با مصاحبه اخیر شاه با «باربارا والترز» نباشد، که طی آن شاه مراتب نگرانی خود را از بابت تشکیل یک حکومت مستقل فلسطینی اعلام داشت، و یاسر عرفات نیز با موضعگیری علیه سخنان شاه، گفت که: «شاه حق دخالت در امور فلسطین را ندارد و اصولاً مگر فلسطین ملک اوست که درباره‌‌‌‌اش اظهار نظر می‌کند؟...»2
 

ملاقات محمدرضا پهلوی با انورسادات رئیس‌جمهور مصر
شماره آرشیو: 298-141ق

پی نوشت: