جمعه 21 اکتبر 1977 [29 مهر 1356]
تلگرافی از مارتین انالز (دبیر کل سازمان عفو بین‌المللی) بدستم رسید که در آن می‌خواست اطلاعاتی راجع به یک ایرانی کسب کند، که در زندان ساواک بسر می‌برد و از قرار تحت شکنجه هم واقع شده بود.
متن تلگراف مارتین انالز را بلافاصله به تهران مخابره کردم و منتظر ماندم تا اطلاعات مورد نیاز او را دریافت کنم. ...
 
دوشنبه 24 اکتبر 1977 [2 آبان 1356]  
امروز پاسخ مقامات تهران به تلگراف «مارتین انالز» [دبیر کل سازمان عفو بین‌الملل] واصل شد که در آن دستگیری برادر شخص مورد نظر سازمان عفو بین‌المللی را تأیید، و ضمن تکذیب شکنجه کردن او، اعلام شده بود که بازداشت این شخص به خاطر فعالیتهایش در آمریکا علیه رژیم ایران بوده است.
 
در تلگراف جوابیه تهران همچنین از بابت اینکه سازمان عفو بین‌المللی «تروریستها» را «مبارزان سیاسی» لقب می‌دهد و به دفاع از آنها بر می‌خیزد، اظهار تأسف شده، و برای اطلاع من نیز عبارت زیر را افزوده بودند که:
«... هم‌اکنون برای دومین بار گروهی از سوی سازمان صلیب سرخ بین‌المللی در ایران به بررسی پیرامون وضعیت زندانیان سیاسی مشغولند، و به این ترتیب آیا می‌توان پذیرفت که در چنین شرائطی، زندانیان تحت شکنجه قرار داشته باشند...»
ولی به نظر من هنوز خیلی زود است که فکر کنیم از مسئله شکنجه خلاص شده باشیم.1
 

ساختمان صلیب سرخ در واشنگتن دی سی آمریکا
شماره آرشیو: 1-2640-193ک

 

پی نوشت: