پروفسور احمد خلیلی فعال سیاسی ِ نهضت ملی ایران واستاد دانشگاه سوربن فرانسه، در 19 بهمن ماه جاری دار فانی را وداع گفت.

پروفسور احمد خلیلی فعال سیاسی ِ نهضت ملی ایران و استاد دانشگاه سوربن فرانسه، در 19 بهمن ماه جاری دار فانی را وداع گفت.
وی که نواده آیت‌الله العظمی حاج میرزا حسین خلیلی تهرانی و خواهرزاده آیت‌الله سید ابوالقاسم کاشانی بود، پس از انجام تحصیلات ابتدایی حوزوی در نجف، به تهران آمد و به‌عنوان منشی برخی کمیسیونهای مجلس شورای ملی ،مشغول به کار شد. دکتر خلیلی با الهام از منش سیاسی آیت‌الله کاشانی، در تمامی رویدادهای مبارزاتی منتهی به نهضت ملی ایران حضوری فعال و با رجال سیاسی وقت، ارتباط داشت. او در شب حمله به مجلس برگزار شده درمنزل آیت الله کاشانی در مردادماه 1332، از سخنرانان جلسه بود و محمد حدادزاده ــ که توسط مهاجمان به قتل رسید ــ توسط وی به بیمارستان انتقال یافت. دکترخلیلی پس از 28 مرداد و با سرخوردگی از دخالت بیگانگان و شکست نهضت ملی ایران، ایران را ترک گفت و در دانشگاه سوربن پاریس به تحصیل پرداخت. وی پس از فارغ التحصیلی، در دانشکده پاریس 7 (پردیس هفتم دانشگاه پاریس) به تدریس پرداخت تا به بازنشستگی رسید.
پروفسور احمد خلیلی پس از عزیمت امام خمینی به نوفل لوشاتو، به این منطقه عزیمت کرد و درتبلیغ پیام انقلاب نقشی موثر ایفا نمود. وی همچنین با شهید آیت‌الله دکتر بهشتی نیز آشنایی نزدیک داشت و در برخی رویدادهای سالیان اولیه تاسیس نظام اسلامی، طرف مشورت وی بود. زنده‌یاد خلیلی در سالیان اخیر و به‌موازات سفرهای خود به ایران، درباره خاطرات وتحلیلهای خویش از نهضت ملی گفت‌وشنودهایی روشنگر انجام داد که در پاره‌ای از رسانه‌ها منعکس و مورد استقبال تاریخ پژوهان قرار گرفت.