چهارشنبه 11 اکتبر 1978 [19 مهر 1357]
"همراه حسین اشراقی برای بدرقه امیرخسرو افشار عازم فرودگاه شدم، و در بین راه با لحنی بسیار محترمانه از وزیرخارجه درخواست کردم حتماً‌ از قول من به شریف امامی بگوید که: «گرچه هیچکس مشکلات طاقت‌فرسای محیط بر او،‌ و یا جرأت و شهامت قابل تحسینش را دست کم نمی‌گیرد،‌ ولی با این حال لازم است شریف امامی همچنان استقامت کند و انجام وظیفه هر چقدر هم سخت و زجرآور باشد، بایستی سعی کند در مقام خود باقی بماند. چون اگر او بخواهد مسند نخست‌وزیری را رها سازد،‌ این اقدام معنای دیگری جز آن ندارد که ما واقعاً‌ از یافتن راه‌حل‌های سیاسی برای اجرای نیات شاهانه عاجز مانده‌ایم. و البته واضح است که پس از استعفای شریف امامی‌،‌ هر کس به جای او بنشیند ناچار است بیشتر از آنکه مطیع اوامر ملوکانه باشد،‌ در دست شاه باقی می‌ماند چیزی جز ارتش نخواهد بود. که این حالت هم لاجرم شاه را در موضع بسیار پرمخاطره‌ای قرار خواهد داد...».

ساعتی بعد با شنیدن اخبار رسیده از تهران متوجه شدم که تنها یک هفته بعد از تعهد صریح شریف امامی در باب آزادی کامل مطبوعات،‌ ناگهان دو روزنامه پرتیراژ تهران به اشغال نظامیان درآمده،‌ و به دنبال آن نیز اکثر روزنامه‌نگاران دست به اعتصاب زده‌اند.
وقوع چنین حوادثی به خوبی نشان می‌دهد که ارتش در راه بدست گرفتن امور کشور گام بر می‌دارد،‌ و بهمین جهت نیز باید واقعاً‌ آرزو کرد که شریف امامی هرگز درصدد استعفا برنیاید.

امروز همچنین بر اثر حادثه تیراندازی در دانشگاه تهران،‌ سه نفر کشته شدند."1

جمعی از افسران ارشد اداره ضد اطلاعات ارتش هنگام شرکت در مراسم سلام در کاخ گلستان
شماره آرشیو: 643-11ع
 

پی نوشت: