در آن موقع روزنامه ستاره سنگر آزادیخواهان شده بود که تیراژ آن را به 30 هزار شماره در روز رسانیده بودم. سردبیر آن خودم بودم و هیئت تحریریهای از آقایان پور رضا، ارسلان خلعتبری، مظفر فیروز، یوسف مشار تشکیل دادم که هر یک از مظالمی که در سلطنت رضاشاه به مردم وارد شده بود پرده بر میداشتند از جمله انتقادات شدید مربوط به انتخابات مجلس سیزدهم بود که طبق معمول رضاشاه، نامزدهای انتخابات با تلگراف رمز قبلاً به شهرستانها ابلاغ شده بود و همان اشخاص فرمایشی [را] به سمت وکیل مجلس به وزارت کشور گزارش میکردند. نظر به اینکه چند ماه بعد از تشکیل دولت فروغی مجلس دوازدهم پایان مییافت با آنکه قبلاً انتخابات مجلس سیزدهم در سلطنت رضاشاه پایان مییافت با آنکه قبلاً انتخابات مجلس سیزدهم در سلطنت رضاشاه پایان یافته همان وکلای مجلس دوازدهم (قریب به اتفاق) وکلای مجلس سیزدهم معرفی شده بودند انتقادات زیادی از آن انتخابات به عمل میآمد و از مرحوم فروغی خواسته میشد که آن انتخابات فرمایشی را کانلمیکن محسوب نموده انتخابات آزاد «دوره سیزدهم» را اعلام دارند. در این خصوص نیز ملاقاتی بین خودم با چند نفر از مخالفین با مرحوم فروغی که کسالت او بیشتر شده بود به میان آمد و آن مرحوم اظهار داشت من هم فساد آن انتخابات را میدانم ولی فعلاً مصلحت نیست کشور را در جنجال یک انتخابات آزاد قرار دهیم که اشغالگران فعلی کشورمان دچار نگرانی فعالیت رقیب خود در کارشکنی ارسال اسلحه برای شوروی قرار گیرند به علاوه لایحه قرارداد با آنها را داریم که از مجلس به سرعت تصویب باید بشود که ما را این دوراندیشی قانع نمود.1
رضاشاه همواره مجلس را طویله میخواند
شماره آرشیو: 1-3669-7ع
پی نوشت:
1. ابوالحسن عمیدی نوری، یادداشتهای یک روزنامهنگار (تحولات نیم قرن اخیر تاریخ معاصر ایران از نگاه ابوالحسن عمیدی نوری)، به کوشش: مختار حدیدی ـ جلال فرهمند، ج2، تهران: مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، 1384، ص22.