«سقوط دولت علی سهیلی»
«قوام‌السلطنه پس از شکست مزبور [سقوط دولت قوام‌السلطنه، پس از ماجرای بلوای نان در 17 آذر سال 1321] خانه نشست ولی به فعالیت پرداخت زیرا بلافاصله پس از او که علی سهیلی به نخست‌وزیری رسید با اوضاع مطبوعات که به متفقین حملات شدید می‌کردند و نگرانی آنها از فعالیت جاسوسان آلمانی در منطقه قشقایی و ارتباط بعضی از رجال سیاسی و نظامی با آنها منجر به تهیه لیستی از شوروی و انگلیس بر لزوم بازداشت آنها از طرف دولت گردید که وضع کابینه سهیلی بیش از پیش در افکار عمومی خراب شد خصوصاً‌ اینکه انتخابات دوره چهاردهم نیز که اولین انتخابات آزاد پس از دوره 20 ساله دیکتاتوری رضاشاه بود به جریان افتاده بود که بیش از پیش ضعف کابینه را نمایان می‌ساخت از این جهت قوام از طرفی در انتخابات تهران نیز وارد شده آرائی به دست آورد و از طرف دیگر به نامزدهای حزب توده کمک کرد،‌ مثلاً‌ در لاهیجان مرکز نفوذ خود شخصاً به دکتر رادمنش مدیر روزنامه مردم که نامزد بود و به ایرج اسکندری در ساری به وسیله منوچهر گلبادی،‌ نواده سردار جلیل مالک بزرگ مازندران که خانه و املاک خود را در اختیار فعالیت ایرج اسکندری برای پیروزی در انتخابات گذارده بود کمک نمود و پیوند دوستی خود را با حزب توده محکم کرد به نحوی که بالاخره دو مرتبه روی کار آمد.»1
 

سال 1322،‌ علی سهیلی نخست‌وزیر و چند تن از وزرای کابینه وی در روز سلام عید غدیر در کاخ گلستان
شماره آرشیو: 1-3327-1ع

پی نوشت: