«...فردای آن روز هواپیمای ما به سوی مسکو پرواز نمود، مقارن ظهر بود که به آسمان مسکو رسیدیم در حالی که البته بین راه از تکانهای شدید هواپیما بعضی از ماها نیز حالمان به هم خورده بود. اما در قوام که همان جلو نشسته بود و مرتب آجیل میخورد اثری از دل به هم خوردگی مشهود نبود. نکته جالب این است که بعدها فهمیدم آن توقف 24 ساعته ما در بادکوبه طبق دستور باقراف، رئیس جمهور آذربایجان بود که از قرار معلوم منشی حزب کمونیست در کمیته مرکزی حزب و مورد اطمینان استالین بود. او همان روز توقف ما در بادکوبه به سرعت به سوی مسکو پرواز کرده بود که با استالین تماس گرفته تا نقشهای را که برای آذربایجان ایران کشیده بود و حکومت پیشهوری درست شده بود و از او نظر خاص در آن مورد داشت مورد مراقبت قرار دهد. عجب اینکه پس از مرگ استالین و برقراری دیکتاتوری خروشچف تجاوز شوروی به آذربایجان ایران به وسیله ایجاد دولت پوشالی پیشهوری مورد ایراد جانشینان استالین و اخوان او قرار گرفته و گفتند این کار باقراف بود که میخواست جمهوری آذربایجان خود را وسیع کند و باقراف پس از استالین تیرباران شد.»1
جعفر پیشهوری رئیس فرقه دموکرات آذربایجان
شماره آرشیو: 2995-1ع
پی نوشت:
1. ابوالحسن عمیدی نوری، یادداشتهای یک روزنامهنگار (تحولات نیم قرن اخیر تاریخ معاصر ایران از نگاه ابوالحسن عمیدی نوری)، به کوشش: مختار حدیدی ـ جلال فرهمند، ج2، تهران: مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، 1384، ص68.