عبدالحسین اعتبار فرزند سید احمد اعتبارالدوله و عالیه در سال 1290 در تهران به دنیا آمد1 با اتمام دورۀ متوسطه راهی اروپا شد و تحصیلات خود را تا مهندسی ساختمان و دکترای اقتصاد از دانشگاههای انگلستان و آلمان ادامه داد .2

اعتبار در سال 1315 با " آن ماری ریشتر " ازدواج کرد و صاحب سه فرزند به نامهای داریوش، سوسن و مریم شد. وی در سال 1328 با قدسی ایران دفتری ازدواج نمود و حاصل آن فرزندی به‌نام نادر شد. ازدواج بعدی اعتبار با دختر شاپور بختیار بود.3 وی پس از مراجعت به ایران به عنوان مشاور فنی ساختمان وزارت دادگستری، مهندس هیئت نظارت ساختمان سیلوها در وزارت دارائی و رئیس اداره کل ساختمان وزارت پیشه و هنر مشغول به کار شد. اعتبار در دوره‌های 14 و 15 مجلس شورای ملی از بروجرد انتخاب گردید. وی پس از پایان دورۀ نمایندگی به ریاست بانک رهنی برگزیده شد. سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) در گزارشی دربارۀ انتصاب دکتر اعتبار به ریاست بانک رهنی اعلام می‌دارد: «انتخاب دکتر اعتبار سؤظن محافل سیاسی تهران را برانگیخته است زیرا نامبرده به طرفداری و وابستگی به سیاست انگلیس اشتهار دارد و به همین جهت مخالفین دولت شهرت داده‌اند که مشارالیه به دستور و دیکتۀ مقامات انگلیس در تهران به این سمت منصوب شده است. گفته می‌شود که دکتر عبدالحسین اعتبار با جاکسون معروف که به اتهام جاسوسی در زمان حکومت مصدق از ایران اخراج گردید همکاری و روابط علنی داشته».4 عبدالحسین اعتبار در سال 1338 در کابینه دکتر منوچهر اقبال وزیر بازرگانی و در 1339 در دولت مهندس شریف ‌امامی وزیر پست و تلگراف و تلفن شد. پس از سقوط کابینه با تمام تلاشی که برای به دست آوردن سمتهای دولتی داشت کاری به او واگذار نشد.5 در گزارش سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) دربارۀ تلاشهای اعتبار جهت به دست آوردن پست نخست‌وزیری آمده: «دکتر اعتبار برای احراز مقام نخست ‌وزیری فعالیت شدید نموده و از محل سوءاستفاده‌هایی که از مقاطعه‌کاریهای گذشته ذخیره کرده است وجوهی بین روزنامه نگاران از جمله دکتر عظیمی مدیر روزنامه پیغام روز و صادق بهداد مدیر روزنامه جهان تقسیم کرده است.»6وی سرانجام در سال 1377 در خارج از کشور در گذشت.7

پی نوشت:
 

1. اسناد مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران   6- 2006- 144 الف

2. دولتمردان عصر پهلوی: به روایت اسناد ساواک، تدوین شورای نویسندگان مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، ج 1(تهران: وزارت اطلاعات، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 138)، ص115.

3. اسناد مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران 3 - 2006- 144 الف .

4. دولتمردان عصر پهلوی، ص115.

5. منوچهر نظری، رجال پارلمانی ایران (از مشروطه تا انقلاب اسلامی) (تهران: فرهنگ معاصر، 1390)، ص114.

6. دولتمردان عصر پهلوی، ص116.

7. منوچهر نظری، ص112.