روزهایی که برما گذشت تداعی‌گر سالروز ارتحال عالم مجاهد زنده‌یاد آیت‌الله حاج شیخ ابوالقاسم خزعلی بود؛ هم از این روی در گفت‌وشنود با دکتر محسن خزعلی، فرزند ارشد و وصی وی، به بررسی یکی از شایعاتی پرداختیم که چندی است در فضای مجازی درباره منزل مسکونی آن بزرگوار دست به دست می‌شود.

سالگرد ارتحال مرحوم آیت‌الله خزعلی، فرصتی مناسب است که برخی شایعات که از سوی یکی از اعضای خانواده شما در برخی رسانه‌های معاند و فضای مجازی مطرح می‌شود، مورد بازخوانی بررسی قرار گیرد. یکی از این موارد، سکونت آن مرحوم در خانه‌ای متعلق به یکی از فرزندان شاه در حوالی دانشگاه تهران است! در این فقره چه گفتنی‌هایی دارید؟
بسم الله الرحمن الرحمن الرحیم و به نستعین. بنده مناسب می‌بینم که در این موضوع، به داستانی که چند روز قبل برای خودم اتفاق افتاد اشاره کنم. خوابی دیدم که طی آن، پدر از من ناراحت بودند و فرمودند: «تو به عنوان وصی از من دفاع نکردی؛ این‌قدر تهمت زدند، اما پاسخ درخوری ندادی. تو موظفی واقعیات و مسائل مالی ما را آن‌چنان که بوده است، واضح و بدون اینکه حق را به جانب ما بدهی یا چیزی را بپوشانی بگویی؛ نه کم کن و نه زیاد...». بر اساس همین وظیفه شرعی و اخلاقی، بنده به عنوان پسر ارشد آیت‌الله خزعلی می‌گویم: آنچه را برخی به عنوان سوء استفاده پدر از ملک پانصدمتری ویلایی دختر محمدرضا پهلوی ــ دختری که کنار دانشگاه تهران با فقرای دانشجو می‌خوابیده است! ــ مطرح می‌کنند، با این مضمون که آیت‌الله خزعلی چهل سال در این ملک غصبی می‌نشست و مالک راضی نبوده است و الی آخر، کاملا دروغ است؛ چرا که اولا: خودِ آقای مهدی خزعلی هم آنچه را از قول وی منتشر می‌شود تکذیب کرده است، با اینکه متأسفانه این خبر در فضای مجازی، بر مصاحبه غلطی که ایشان انجام داد سوار و شایع شد که او از رضا پهلوی یا از خاندان پهلوی عذرخواهی کرده که پدرش از ملک آنها، از دوازده آپارتمانی که در یکی از املاک آنهاست، یک آپارتمان کوچک خریداری کرده است!
ثانیا: این حرف ناشی می‌شود از اینکه ایشان نه فقه می‌داند و نه حقوق! خاندان پهلوی اموال ایران را چپاول کردند و بردند! سهام عمده چند مؤسسه مالی بزرگ در اروپا و آمریکا، متعلق به فرح دیباست. اینها که ارث پدری اینها نیست! پس این اموال متعلق به خاندان پهلوی نبوده و در زمره اموال عمومی است. پس از انقلاب، بستگان ما به قیمت آزاد این ملک را خریدند. (چون خود حاج‌آقا این خانه را نخریده بودند.) در این فرآیند نه سوء استفاده‌ای بوده و نه اعمال نفوذی. بنده این را به همه اعلام می‌کنم: اگر کسی از اموال آیت‌الله خزعلی و مایملک او، چیزی در جایی سراغ داشت، چه فروخته شده باشد و چه نفروخته شده باشد، ما آن را به ایشان می‌بخشیم! غیر از همان آپارتمانی که ایشان با همسرش در آن زندگی می‌کرد. این آپارتمان حتی نیمی از آنچه ایشان در زمان شاه داشت هم نمی‌شود. اگر کسی بتواند ثابت کند که آیت‌الله خزعلی نسبت به قبل از انقلاب یک ریال بیشتر داشته است، بنده هر چه دارم به او می‌بخشم و اعلام می‌کنم: آیت‌الله خزعلی به انقلاب خیانت کرد! همان‌طور که حضرت امیرالمؤمنین(ع) وقتی وارد کوفه شد و فرمود: «اگر روزی حکومتم تمام شد و دیدید یک درهم بیشتر شده است، من خائن هستم! وقتی حاکم شدم هم، از جیبم باید خرج کنم».
حالا بیاییم آیت‌الله خزعلی را که با آقای پرورش اصل 142 قانون اساسی را جا انداخته‌اند، متهم کنیم که ایشان اموال مصادره‌ای خریده است؛ آیا این حرف جا دارد؟ 
 

 
اتفاقا سؤال بعدی بنده هم همین بود. جالب اینجاست که این سخنان درباره شخصیتی بیان می‌شود که خود در تصویب اصل 142 قانون اساسی تلاشی فراوان داشته و به واقع آن را جا انداخته است. این‌طور نیست؟
یک وقت به پدر می‌گفتم: اصل 142 که این‌قدر همه جا می‌گویید و خودتان و آقای پرورش در مجلس خبرگان قانون اساسی سال اول انقلاب پیشنهاددهنده بودید و مبنای صحبتتان نامه دستورالعمل حضرت امیرالمؤمنین(ع) به مالک اشتر بود که «مالک! مواظب باش، بر والیان خود جاسوس‌هایی بگمار، از جاسوس‌هایی که می‌گماری اگر یک نفر هم شهادت به خیانت در بیت‌المال دادند ــ دیگر اینجا بیّنه و دو شاهد لازم نیست ــ فورا او را مجازات کن و آبرویش را ببر. مبادا بگذاری مشاریع (پروژه‌ها) مثل حفر قنات و آبرسانی شهر را آقازاده‌های ولات و والیان و فرمانداران بیایند و شریک شوند. اینها کمک نمی‌کنند و سهم‌خواهی خواهند کرد. آقازاده‌ها می‌خواهند بدون اینکه کار کنند سهم بگیرند». (نقل به مضمون) فیلم و نوشته‌اش هست که حاج‌آقا این را در مجلس خبرگان چهل سال پیش جا انداخت و پیگیری می‌کرد. 
بارها هم گفته بود که اجرای اصل 142 قانون اساسی را از خانواده من شروع کنید. متأسفانه آقایان در این فقره اهمال کردند. تأکیدا عرض می‌کنم که حاج‌آقا اعلام کرد: بنده غیر از آپارتمان باغ شاطر ــ که قاعدتا می‌دانید این منطقه در دوره‌ای که آپارتمان خریداری شد، خیلی ارزان‌تر از تجریش بوده است ــ ملک و اموال منقول و غیر منقولی ندارم. فقط آپارتمان باغ شاطر و پانزده‌میلیون تومان پول در بانک ملی شعبه مجلس شورای اسلامی دارم!
من خدمت ایشان می‌گفتم: این قابل سوء استفاده است. فرد می‌تواند اظهارنامه بیخود پر کند! طرف با وجودی که ده‌ها ملک دارد، می‌تواند اظهارنامه پر کند که ندارم! ابوی حرف خوبی زدند و گفتند: راه دیگری نداریم، وانگهی فرد مسئول باید خیلی بی‌حیا باشد که حداقل فامیلش می‌دانند ایشان فلان باغ و فلان ویلا را دارد و به باغ و ویلایش رفته‌اند و بعد بگوید من هیچی ندارم! ابوی گفتند: حتی همین‌قدر که در خانواده، دوستان و مریدانش مسخره‌اش کنند کافی است و برای فرار از همین هم که شده، این کار را نمی‌کند؛ لذا خیلی روی اجرای اصل 142 اصرار داشتند. متأسفانه در دوره آقای رفسنجانی، اجرای این اصل محرمانه شد، در عین اینکه برایش مجازات تعیین شد. امروز بنا بر همین اصل، آقای رئیسی اموالش را نوشته و اظهارنامه کرده است. این رویه‌ای است که حتی قبل از انقلاب هم بود. قانون «از کجا آورده‌ای؟» داشتند. اگر برای دربار اجرا نمی‌شد، برای خیلی از مسئولان پایین‌تر اجرا می‌شد. الان در تمامی کشورهای صنعتی هم این بنا هست که در مثلا در رایانه‌های ثبت اظهارنامه، اموال ترامپ و ملکه انگلیس هست که نشان می‌دهد اینها چقدر دارایی دارند. اشکالی ندارد. هر چه می‌خواهید داشته باشید، اما مشخص باشد که مردم بدانند، نه اینکه چشم باز کنند ببینند فردی آمد و مسئولیت گرفت و یک‌دفعه اموال و منزل لاکچری به هم زده است!