تهیه و تنظیم: فرهاد قلی‌زاده
شنبه 7 شهریور 1349
«... امروز رسما اعلام شد که روابط دیپلماتیک ایران و مصر از نو برقرار می‌شود1...
یکشنبه 8 شهریور 1349
امروز صبح شاه اعلام کرد که "این مصری‌ها واقعا روی چهاردست و پایشان افتاده‌اند؛ حتی پیشنهاد کرده‌اند که با همکاری هم سرنوشت خلیج فارس را تعیین کنیم." جواب دادم: "با پوزش از جسارتم، بنده مسئله را به شکل دیگری می‌بینم. در ده سال گذشته اعلیحضرت بر سر این اصل پافشاری کردند که تا مصر از ایران پوزش نخواهد، آشتی نخواهند کرد. حالا هم که روابط برقرار شده ما هنوز همچنان منتظر پوزش آنها هستیم و منتظریم میانجی‌هایمان از ترکیه و اردن بین تهران و قاهره کاری انجام بدهند... از آن بدتر، میانجی‌گری آنها هیچ خاصیتی نداشت تا اینکه روابط مصر با عراق به تیرگی گرایید؛ تنها آن زمان بود که مصر حاضر به آشتی با ایران شد، فقط به این امید که امیدوار است با این اقدام، فشار بیشتری بر عراق وارد کند. ابتکار عمل در دست مصر است، نه ما. و بالاخره، اعلیحضرت همیشه اصرار ورزیده‌اند که هیچ‌گونه دخالتی را در مورد خلیج فارس نمی‌پذیرند مگر از طرف کشورهای حاشیه خلیج فارس. حقیقتا پیشنهاد دخالت مصر به نظر شما فقط برای خوشایند ایران مطرح شده؟" شاه در سکوت مطلق گوش داد.»2
جمال عبدالناصر، رئیس‌جمهوری مصر، همراه محمد انورالسادات، معاون خود، و حاکم یکی از کشورهای عربی
شماره آرشیو: 5505-11ع
پی نوشت:
1. روابط بین دو کشور به مدت ده سال به ابتکار ناصر قطع شده بود. ده سال قبل از آن ناصر طی نطقی شاه ایران را به خاطر مصاحبه‌ای که در آن علنا اقرار کرده بود که ایران از سال 1328 کشور اسرائیل را به صورت «دوفاکتو» به رسمیت شناخته است، مورد حمله قرار داده بود.
2. اسدالله علم، گفتگوهای من با شاه (خاطرات محرمانه امیر اسدالله علم)، ج 1، تهران، طرح نو، بهار 1371، صص 260ـ261.
دریافت صفحه با کد QR