تهیه و تنظیم: حسین مولایی
با کودتای 1299 و شکل‌گیری قشون متحدالشکل به جهت اتکای رضا پهلوی و دولت کودتا به ارتش اصلاحات نظامی در رأس امور قرار گرفت، بر تعداد نظامیان افزوده شد و پادگان‌های عریض و طویلی احداث گردید. با توجه به نقشی که ارتش در برقراری امنیت سراسری داشت بسیار بر اعتبار و جایگاه نظامیان افزوده شد. در حوزه آموزش‌های رزمی و مانورهای نظامی نیز ضمن حفظ سیاست اعزام محصل و استخدام مستشار نظامی، مدارس پراکنده و متعدد دوره قاجار ذیل یک سیستم یکپارچه سراسری ادغام و توجه ویژه‌ای به ایجاد مدارس نوین جهت تربیت نظامیان مبذول گردید، اما شواهد و منابع تاریخی نشان می‌دهد برخلاف همه ساختارهای شکل‌گرفته و برخلاف همه تبلیغاتی که در رابطه با تحولات صورت‌گرفته جریان داشت سربازان و نظامیان آموزش‌دیده به دلایل متعدد فاقد کارایی بودند. یکی از دلایل، کمبود تجهیزات و امکانات بود. به واقع کمبود منابع و تجهیزات نظامی در این دوره نیز باقی بود و هیچ‌گاه برای انبوه سربازانی که به‌خصوص بعد از اجرای قانون نظام وظیفه اجباری در اختیار رضا پهلوی و اهداف او قرار گرفت منابع کافی تخصیص داده نشد. برای اثبات این ادعا دلایل متعدی مطرح خواهد شد؛ از جمله اینکه در پادگان‌های عظیم و محوطه‌های درختکاری‌شده، زیرانداز و تختخواب سربازان به استناد نامه‌های متعدد وزارت جنگ به جای لحاف یا پتو از کاه بود که عموما باعث گسترش بیماری‌های متعدد می‌شد. یک نمونه از این نامه‌ها در ادامه آمده است.
 

زیرانداز سربازان در ارتش رضاشاه