جوان‌های تحصیل‌کرده به دنبال کار هستند و معلم علوم از خارج وارد می‌کنند!/در کل کشور بیش از هفت‌هزار پزشک نداریم!/به بیست‌هزار طبیب در کل کشور نیاز داریم/عبدالله والا: سیستم اداری روی چرخ‌های پوسیده و زنگ‌زده‌ای است که در گذشته پی‌ریزی شده است!/در تهران از کلیه مواهب برخورداریم و شهرستان‌ها از ابتدایی‌ترین وسایل زندگی محروم‌اند!/وزیر کشاورزی: جز اجرای «انقلاب سفید» برنامه‌ای برای وزارتخانه ندارم!/کشاورز امروز دیگر کشاورز دیروز نیست و به حقوق خودش واقف است!/حقوق روستانشینان به اندازه شهرنشین‌ها تثبیت شده است!/نمی‌توانم وعده بهبود زندگی مردم را بدهم!

جوان‌های تحصیل‌کرده به دنبال کار هستند و معلم علوم از خارج وارد می‌کنند! روزنامه «اطلاعات» در سرمقاله امروز خود نوشت: در خبرهای دیشب روزنامه بود که شورای مرکزی دانشگاه‌ها تصمیم گرفته است معلم علوم از خارج استخدام شود. این تصمیم مسبوق به کمبود معلم علوم و احتیاج دبیرستان‌ها و دانشگاه‌های کشور به دبیران و استادان رشته‌های ریاضی و علوم است که متأسفانه واقعیت دارد.
درحالی‌که  خیل جوان‌های تحصیل‌کرده به دنبال کار این در و آن در می‌زنند، درحالی‌که هر روز گروه تازه‌ای از دانشجویان ایرانی تحصیلات خود را در خارج تمام می‌کنند و به ایران برمی‌گردند و درحالی‌که با یک آگهی دو  سطری استخدام صدها جوان لیسانسیه و دیپلمه برای قبول هر خدمتی ریسه می‌شوند و از سر و کول هم بالا می‌روند مملکت ناگزیر است دبیر علوم از خارجه استخدام کند.1
 
در کل کشور بیش از هفت‌هزار پزشک نداریم! معاون وزارت بهداری در جلسه امروز مجلس شورای ملی گفت: با امکاناتی که دولت و وزارت بهداری داشته است تاکنون در حدود ۱۱۰۰ درمانگاه و در حدود ۲۰۰ بیمارستان در نقاط مختلف کشور دائر کرده این درمانگاه‌ها خدمت می‌کنند، این درمانگاه‌ها به اهالی روستاها رسیدگی می‌کنند، ولی ملاحظه بفرمایید موضوع تأمین درمان و بهداشت مسئله‌ای نیست که بشود در ظرف یک روز و دو روز وسایلش را فراهم آورد. تعدادی پزشک لازم دارد تعدادی پرستار لازم دارد و تعدادی کارمند فنی دیگر لازم دارد.
 
به بیست‌هزار طبیب در کل کشور نیاز داریم
تربیت کارمند فنی بسیار مشکل است تعداد پزشکان ایران کم‌اند و به طور کلی در تمام کشور شاید در حدود هفت‌هزار پزشک بیشتر نداشته باشیم و از این هفت‌هزار پزشک شاید در حدود ۱۲۰۰ نفر توانسته‌ایم به مناطق روستایی بفرستیم؛ پس شهرها و شهرستان‌ها که مورد مراجعه همین افراد روستایی بودند آنجا هنوز به اندازه کافی تکمیل نیست؛ برای اینکه ما به اندازه کافی در مملکت کادر نداریم.
در تمام وزارت بهداری هزار دکتر بیشتر نیست. استدعا می‌کنم به درمانگاه‌ها مراجعه بفرمایید و ببینید یک نفر پزشک روزی چند مریض می‌بیند که واقعا از قدرتش خارج است و عمل مافوق بشر انجام می‌دهد. بنده که اول عرض کردم مطلوب سریع حاصل نیست و طول زمان می‌خواهد و پول می‌خواهد. طبیب را در ظرف یک سال و شش ماه نمی‌شود تربیت کرد. مملکت ما بیست‌هزار طبیب لازم دارد.2
 
عبدالله والا: سیستم اداری روی چرخ‌های پوسیده و زنگ‌زده‌ای است که در گذشته پی‌ریزی شده است! عبدالله والا در نطق پیش از دستور خود در جلسه امروز مجلس شورای ملی گفت: بنده اینجا بالصراحه عرض می‌کنم هنوز سیستم اداری ما روی چرخ‌های پوسیده و زنگ‌زده‌ای است که در گذشته پی‌ریزی شده است. من معتقدم هستم و اعتقاد راسخی دارم قبل از اینکه قانون یا لایحه استخدام در مجلس شورای ملی مورد بررسی قرار گیرد بهتر این است که تشکیلات اداری و سازمان‌های مملکتی ما یک تجدید نظری در آن بشود.
 
در تهران از کلیه مواهب برخورداریم و شهرستان‌ها از ابتدایی‌ترین وسایل زندگی محروم‌اند! این صحیح نیست که در تهران بنده از کلیه مواهب برخوردار باشم و در شهرستان‌های دورافتاده مثل خلخال مردم از ابتدایی‌ترین وسایل و امکانات لازم محروم باشند. آیا این درست است؟ آقایان شما نمایندگان شهرستان‌ها و ولایات هستید آیا وقتی پیش خودتان حساب می‌کنید در وجدان خودتان احساس می‌کنید که وظیفه ملی و وظیفه وجدانی خودتان را انجام داده‌اید؟!
 
وزیر کشاورزی: جز اجرای «انقلاب سفید» برنامه‌ای برای وزارتخانه ندارم! در جلسه علنی امروز مجلس شورای ملی، سپهبد ریاحی، وزیر کشاورزی، گفت: سؤال از دولت فرمودند که از بودجه برنامه سوم چه مقدار برای آبادی و عمران دهات ایران تخصیص داده شده و برنامه دولت برای بهبود وضع زندگی دهقانان و روستاییان کشور چگونه است؟
بنده می‌خواهم جواب خلاصه‌ای به سؤال نماینده محترم بدهم چه برنامه‌ای برای زندگی کشاورزان و بهبود آن عظیم‌تر از برنامه انقلاب ملی است؟!
برنامه کار دولت برای بهبود زندگی کشاورزان اجرای دقیق و کامل منشور انقلاب شاه و مردم است؛ جز این برنامه‌ای بنده ندارم.
 
کشاورز امروز دیگر کشاورز دیروز نیست و به حقوق خودش واقف است! من امروز با افتخار و غرور به عرض می‌رسانم که کشاورز امروز کشاورز دیروز نیست. کشاورز امروز به حقوق خودش واقف است و حق خودش را به هر ترتیبی که شده است و با هر قدرتی که شده است پس می‌گیرد. امروز وزیر کشاورزی نمی‌تواند در خانه‌اش راحت بخوابد و کشاورز را به دست تقدیر بسپارد؛ مجبور است برود به دهات و تماس بگیرد و احتیاجات او را تأمین بکند و به طور کلی اگر اینها را هم اضافه بکنیم، ۳۰ درصد از اعتبارات سازمان برنامه در برنامه سوم اختصاص به امور کشاورزی و کمک به طبقه کشاورزان داده شده است.
  حقوق روستانشینان به اندازه شهرنشین‌ها تثبیت شده است! امروز از نظر امور اجتماعی و سیاسی حقوق کشاورزان برابر حقوق شهرنشینان تثبیت شده است؛ نمونه اینکه چهل، پنجاه نفر کشاورز و مهندس کشاورزی در این مجلس شورای ملی منتخب طبقه کشاورزان هستند. از این دلیل بارزتری ندارم به عرض برسانم.
 
نمی‌توانم وعده بهبود زندگی مردم را بدهم! اما هدف دوم که مد نظر بوده هدف اقتصادی است که بهبود زندگی و بالا بردن قدرت خرید که این هم در نوع خودش بسیار هدف عالی است. اگر چنانچه هدف یکم را روی رشد ملی روی سابقه تمدن کشور سریع تصرف کردیم، متأسفانه تصرف هدف دوم به این آسانی و سهولت امکان پذیر نیست و من نمی‌توانم وزیری باشم که امروز وعده‌ای بدهم و فردا در انجامش عاجز باشم. این احتیاج به زمان دارد، احتیاج به مراقبت دارد، احتیاج به اعتبارات دارد و از همه مهم‌تر احتیاج به اراده و ایمان دارد.2