غلامحسین‌‏خان (شجاع‌‏السلطان، شهاب‌‏السلطنه، سردارمحتشم) پسر چهارم امام‌قلی‏‌خان حاجی ایلخانی و مادرش حاجیه بی‏بی زینب دختر ابدال‏خان و خواهر مادری صمصام‌‏السلطنه در سال 1275ه ق متولد شد و برای اولین بار در سال 1905م، 1323ه ق و بار دیگر در سال 1907م برای مدتی به عنوان ایل‏‌بیگی بختیاری انتخاب شد. در اواخر سال 1906م، 1324ه ق و اوایل سال 1907م، 1325ق که بین اولاد ایلخان و حاجی ایلخانی بر سر تصاحب عنوان ایلخانی اختلاف به وجود آمد، او خود را به سفارت انگلیس نزدیک کرد.

غلامحسین‌‏خان در سال 1325ه ق با عنوان شهاب‌‏السلطنه به سمت ایلخان بختیاری برگزیده شد و بنابراین مسائل شرکت نفت مستقیماً به او ارتباط پیدا کرد. محمدعلی‏‌شاه نیز به او دستور داد تا دویست سوار بختیاری به تهران اعزام کند، نزدیکی محمدعلی‏‌شاه با شهاب‌‏السلطنه این سوء ظن را در اسپرینگ رایس وزیر مختار انگلیس در تهران به وجود آورد که مبادا موقعیت جدید شهاب‏‌السلطنه او را برای وارد کردن فشار بر سندیکای امتیازات یاری کند به وجود آورد. این انتصاب چندان دوام نیاورد و در همان سال نجف‌قلی‌خان صمصام‌‏السلطنه توانست مقام ایلخانی را تصاحب کند و بعد از فتح اصفهان و مراجعت سردار اسعد دوم از اروپا؛ علی‏‌قلی‌‏خان برای یکپارچه ساختن قدرت بختیاری نیاز مبرمی به همکاری اولاد حاجی ایلخانی داشت به همین خاطر غلام‌حسین‌‏خان را که لقب سردارمحتشم یافته بود، مطمئن کرد که هر گونه امتیاز یا درآمدی از رهگذر این تغییرات نصیب اولاد ایلخانی و حاجی ایلخانی گردد به طور مساوی بین دو خانواده تقسیم خواهد شد و بر اساس آن در سال 1327ه ق، 1909م مقاوله‌‏نامه‌‏ای بین طرفین متعقد گردید. سردارمحتشم بعد از فتح تهران در بعضی از کابینه‌‏ها شرکت داشت و او در سالهای 1905 و 1907 و 1912 سه بار ایل‏‌بیگی دوبار در سال 1325ه ق، 1324ه ق سمت ایلخانی بختیاری را به عهده داشت. سردارمحتشم یکی از متمول‏ترین خوانین بختیاری بود، به طوری که بعد از واقعه شلیل و خلع سلاح سربازان دولتی در خاک بختیاری دولت مرکزی مبلغ هشتاد هزار تومان مالیات عقب‌‏افتاده قبلی را از او دریافت کرد.   در دوره نخست‌‏وزیری سردارسپه، در سال 1302 با حمایت وی، سردارمحتشم به ایل‌خانی‏‌گری منصوب شد و یک سال بعد جای خود را به سردارظفر داد و در سال 1305 به منظور معالجه راهی اروپا شد و در 1306 درگذشت.   از غلام‌حسین‌‏خان سردارمحتشم پسران متعددی به جای ماند که می‏‌توان از بین آنان آقاخان بختیاری، حمید بختیاری، ابدال بختیاری و مجید بختیاری را نام برد.