پایگاه اطلاع‌رسانی پژوهشکده تاریخ معاصر؛ 
«عملکرد ضعیف واحدهای کشت و صنعت و شرکت‌های زراعی به عنوان یکی از مشکلات مهم بخش کشاورزی ایران در دوره پهلوی دوم به‌شمار می‌رفت. چهارده واحد کشت و صنعت، که هرکدام حدود پنج‌هزار هکتار زمین در اختیار داشتند، در بازه زمانی 1347-1357 ایجاد شده و اغلب آنها در نزدیکی سدهای بزرگ بودند. دولت، سرمایه‌داران خصوصی و بانک‌های بین‌المللی مانند چیس، سیتی کواپ، بانک آمریکا و... به همراه شرکت‌های چندملیتی در این واحدهای کشت و صنعت سرمایه‌گذاری کرده بودند. با وجود سرمایه‌گذاری عظیمی که در زهکشی، تراکتور و کود شیمیایی شده بود، غیر اقتصادی بودن این واحدها به‌زودی آشکار شد و به طور کلی نشان داد که بهره‌دهی کمتری در مقایسه با مزرعه‌های دهقانی داشتند. شاید بتوان گفت علت در سوء مدیریت خارجی بود و خارجیان اطلاعات درستی در مورد آب و هوای ایران نداشتند.»1
 

شماره آرشیو: 154-155س

 
پی نوشت: