[1] . قاسم رضایی، معاون حسنعلی منصور (نخست‌وزیر وقت) و سرپرست سازمان جلب سیاحان، به سال 1304ش در سبزوار متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در مشهد و تهران و تحصیلات متوسطه را در دبیرستان فیروز بهرام طی کرد؛ بعد از لیسانس سفری به اروپا کرد و پس از سه سال تحصیل در فرانسه موفق به اخذ دکترای حقوق بین‌الملل عمومی گردید؛ سپس به ایران آمده در دانشگاه علوم اداری تهران به تدریس مشغول شد. پس از یک سال برای گذراندن دوره دکترای علوم اداری به آمریکا رفت و در دانشگاه کالیفرنیا تحصیل و دکترای خود را در رشته یادشده دریافت کرد. پس از بازگشت به کشور در مؤسسه علوم اداری دانشگاه تهران مشغول کار شد و در دوره‌های نوزدهم و بیستم از حوزه سبزوار به مجلس شورای ملی راه یافت. وی همچنین مشاور سرپرستی کمیته استخدامی شورای عالی اداری کشور را برعهده داشت و به این ترتیب کمیته استخدامی وابسته به شورای عالی اداری کشور رسما کار خود را آغاز کرد. دکتر رضایی سال‌ها عضو کمیته مرکزی حزب ملیون بود.

[2] . محمدعلی صفاری، فرزند محمدحسین منظم‌السلطنه، از مالکان معروف لاهیجان بوده است. در سال 1280ش (1285) در لاهیجان به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی را در مدرسه حقیقت لاهیجان به پایان رساند؛ در سال 1297 به تهران آمد و در مدرسه ایران و آلمان دنباله تحصیل را گرفت و کمی قبل از شروع جنگ بین‌المللی اول بار سفر بست و به روسیه مسافرت کرد و در دانشکده نظامی به تعلیم فنون نظامی مشغول شد و تا پایان جنگ بین‌المللی گاهی در تهران و زمانی در روسیه به‌سر برد تا آنکه تحصیلات نظامی خود را تمام کرد. پس از آن، از روسیه یکسر به تهران آمد و بلافاصله وارد ارتش شد و با درجه ستوان سومی قزاق مشغول گردید. سرتیپ صفاری کلکسیون مشاغل مختلف است؛ با آنکه در خدمت ارتش بوده مدتی معاونت شهرداری را به عهده داشته و زمانی فرماندار نظامی گرگان و شهسوار شده و بعد از شهریور 1320 هنگامی که سرهنگ بوده به درخواست شخصی به وزارت کشور منتقل شده و در آن وزارتخانه مدتی مدیر کل انتظامات و سپس مدیر کل کارگزینی بوده و در زمان ریاست دارایی دکتر میلسپو، مدیریت کل غله و نان، را عهده‌دار بوده و بعد از آن به عضویت هیئت‌مدیره شیلات منصوب و در زمان زمامداری قوام‌السلطنه ریاست شهربانی کل کشور به عهده او واگذار شد. مدتی بعد از سقوط دولت قوام‌السلطنه این سمت را نیز داشت و در دربار از تقرب خاصی برخوردار بود. در زمان مصدق وی از مسئولیت‌هایش خلع شد و پس از کودتای 28 مرداد، مدتی شهردار تهران و سپس نماینده مردم لاهیجان بود و سه دوره نیز در مجلس سنا عضویت داشت. صفاری در کنار مشاغل اداری، از اعضای کمیته مرکزی حزب ملّیون، حزب اتحاد ملی، حزب ایران نوین و عضو دفتر اجرایی و سیاسی حزب رستاخیز و لژ فراماسونری قوی به‌شمار می‌آمد. صفاری با مریم ابتهاج ازدواج کرد و صاحب سه فرزند به نام امیرهوشنگ، ایرج و بیژن شد.

[3] . جشن تاج‌گذاری به روایت اسناد ساواک، ص 106.

[4] . اطلاعات، 10 تیر 1346، ص 20. 

[5] . همان، صص 17 و 20.  

[6] . همان، صص 1 و 20.  

[7] . همان‌جا.  

[8] . همان، ص 20. 

[9] . همان‌جا. 

[10] . همان‌جا. 

[11] . همان، صص 1 و 17.