[1]. مهدی بامداد،
شرح حال رجال ایران، ج ۱، تهران، زوار، چ سوم، ۱۳۶۳، ص ۲۲.
[2]. پرویز افشاری،
صدراعظمهای سلسله قاجاریه، تهران، وزارت امور خارجه، ۱۳۷۲، صص 4-6.
[3]. میرزا فضلالله خاوری شیرازی،
تاریخ ذوالقرنین، به تصحیح ناصر افشارفر، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1380، صص 79-80.
[4]. علی خورسند،
زندگی سیاسی حاج میرزا ابراهیمخان کلانتر (اعتمادالدوله)، تهران، نشر اوحدی، 1377، صص 70-85.
[5]. بهزاد کریمی، «حاج ابراهیمخان کلانتر و مساله شیراز»،
تاریخ نو، ش 1 (پاییز و زمستان 1389)، صص 1-5.
[6]. عبدالحسین نوایی،
ایران و جهان، تهران، نشر هما، 1369، صص 332-336.
[7]. مرتضی دهقاننژاد و ایرج ورفینژاد، «مسأله جانشینی، بیاعتمادی سیاسی و بازتابهای آن در نهاد وزارت در دوره قاجار»،
پژوهشهای تاریخی، ش 4 (زمستان 1391)، صص 40-41.
[8]. رابرت گرانت واتسن،
تاریخ ایران در دوره قاجاریه، ترجمه وحید مازندرانی، تهران، امیرکبیر، 1348، ص 118.
[9]. مرتضی رسولیپور، «انگلیس، ایران را دست بسته به روسها تحویل داد»،
یاد ایام، ش 41 (مهر 1387)، صص 2-5.
[10]. سیاوش دانش،
ابراهیم کلانتر، تهران، شرکت سهامی چاپ وحید، بیتا، صص 221-229.
[11]. محمدتقی سپهر،
ناسخ التواریخ، دوره کامل تاریخ قاجاریه، تهران، امیرکبیر، ۱۳۳۷، ص ۶۳.