[1]. حمیدرضا اسماعیلی،
سازمان سیاسی بهائیت 1892-1979، تهران، مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، چ سوم، 1401، صص 49-48.
[2]. اعتضادالسلطنه،
فتنه باب، توضیحات و مقالات عبدالحسین نوایی، تهران، بابک، 1362، ص 119.
[3].
کینیاز دالگورکی جاسوس اسرارآمیز روسیه تزاری، تهران، حافظ، چ سوم، بی‌تا، صص 29-36.
[4]. عبدالله شهبازی،
جستارهایی از تاریخ بهایی‌گری در ایران، نشر اینترنتی، صص 21-22.
[5]. فریدون آدمیت،
امیرکبیر و ایران، تهران، خوارزمی، چ نهم، 1385، ص 457.
[6]. ثریا شهسواری،
اسناد فعالیت بهائیان در دوره‌ی محمدرضاشاه، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1387، ص 62.
[8]. میکائیل جواهری،
بهائیت، پادجنبش تجدید حیات ملت ایران، تهران، مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، 1392، ص 286.
[9]. حمیدرضا اسماعیلی،
سازمان سیاسی بهائیت، همان، ص 400.
[10]. حسن نیکو،
فلسفه نیکو در پیدایش راهزنان و بدکیشان، ج 1، بی‌جا، بی‌نا، بی‌تا، صص 81 و 89.
[11]. حمیدرضا اسماعیلی، همان، ص 394.
[12].
ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، خاطرات ارتشبد سابق حسین فردوست، ج 1، مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، تهران، اطلاعات، 1368، ص 375.
[14]. پروین غفاری،
تا سیاهی در دام شاه، تهران، مرکز ترجمه و نشر کتاب، 1376، ص 82.
[15]. امام خمینی،
صحیفه امام، ج 1، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س)، 1378، ص 227.
