ابوالحسن ابتهاج، که در دوره پهلوی دوم، مدتی مدیرعامل سازمان برنامه و نیز مدیرعامل بانک ملی ایران بود، در بحث از دلایل سقوط رژیم، بر نگاه محمدرضا پهلوی به خارج انگشت می‌‍‌نهد و معتقد است اگر این نگاه نبود پهلوی سقوط نمی‌کرد
«شاه می‌خواست مقامی داشته باشد که بتواند بگوید من مالک‌الرقاب این قسمت دنیا هستم؛ من کسی هستم که کی و کی و کی و کی پشت سر من هستند و به من اتکا می‌کنند و به وجود من احتیاج دارند. این چه ارزشی برای ایران دارد؟! آیا بهتر نبود به جای خرید اسلحه، از تمام پول نفت که به سالی 23میلیارد می‌رسید، سالی ده‌میلیارد خرج ایران کرده بود؟ اگر چنین می‌شد من معتقدم این اوضاع هیچ وقت برای ایران پیش نمی‌آمد. این اوضاع پیش آمد چون مردم می‌دیدند تمام این کارها جنبه شخصی دارد. شاه قشون را برای خودش می‌دانست، پول نفت را برای خودش می‌دانست. من بارها به گوش خود شنیدم یا در تلویزیون دیدم که محمدرضا پهلوی می‌گفت: من، پول من، نفت من، عایدات من؛ او اینها را اصلا عایدات مردم نمی‌دانست».1
پی نوشت:
1. تاریخ شفاهی دانشگاه هاروارد، مصاحبه با ابوالحسن ابتهاج، نوار شماره 8، صص 13-14. https://iichs.ir/vdchxknz.23n6idftt2.html
