در زمان رضاشاه پهلوی هیچ کس قدرت مستقلی نداشت. هر کاری را باید به شاه گزارش می‌دادند و هر دستوری را که می‌داد، بایستی اجرا می‌شد
«در زمان رضاشاه پهلوی هیچ کس قدرت مستقلی نداشت. هر کاری را باید به شاه گزارش می‌دادند و هر دستوری را که می‌داد، بایستی اجرا می‌شد. بدون مقداری استقلال، مسئولیت بی‌معناست، [اما در این دوره] هیچ رجل سیاسی اراده‌ای از خویش نداشت.»1
