پایگاه اطلاعرسانی پژوهشکده تاریخ معاصر؛ انتخابات در دوره پهلوی دوم به گونهای مبتذل و آمیخته با تقلب و اعمال نفوذ مقامات دولتی بود که هیچ کس آن را انکار نمیکرد و به عنوان کاریکاتور در نشریاتی چون مجله طنز «توفیق» به آن میپرداختند.
علیاصغر امیرانی، مدیر مجله «خواندنیها»، که همواره خود را تابع سیاستهای رژیم و پیگیر آنها میدانست، نیز در این نشریه به صوری بودن انتخابات تصریح کرده و در شماره 22 بهمن 1339 «خواندنیها» نوشته است: به نظر من ایرادی که به این انتخابات وارد است، بیشتر به خاطر عدم آزادی آن نیست؛ کی انتخابات، آزاد بوده که حالا باشد؟ اگر ایراد و اعتراضی هست به خاطر انتخاب و انتصاب اقبح است و لاغیر. نمیفهمم آنهایی که اختیار بیرون آوردن گوی از گردونه به دستشان سپرده شده چرا بد و بدنامش را بیرون میآورند؟ خوشنامها به کنار، مگر گمنام چه عیبی دارد که بدنام را به آن ترجیح میدهید؟ گویا در این انتخابات، اشتهار به فسق و بدنام بودن، اصل بوده است و باقی فرع!*