[1] . فتح‌الله مین‌باشیان، فرزند نصراله، سال 1295 در تهران به دنیا آمد. وی فرماندار واحد جنوب، آجودان ویژه شاه معدوم، فرماندار ارتش سوم، با درجه ارتشبدی فرمانده نیروی زمینی ارتش بوده است.
مین‌باشیان از نزدیکان شاه بوده و در مسافرت‌های پهلوی به کشورهای اروپا، آفریقا، ترکیه، مراکش و یوگسلاوی وی را همراهی کرده است؛ همچنین شخصا مسافرت‌هایی به کشور انگلستان و فرانسه داشته و شمس پهلوی همسر برادر وی بوده است.
برادر فتح‌الله مین‌باشیان به همین مناسبت نام فامیل خود را از مین‌باشیان به پهلبد تغییر داده بود.
برابر گزارش‌های موجود در سال 1351 نام‌برده میلیون‌ها تومان سوءاستفاده کرده و تنها در بانک ملی شیراز هفتادمیلیون تومان نقدینه در حساب خود موجودی داشته است. وی به علت سوءاستفاده‌هایی از ارتش اخراج و بازنشسته گردیده بود.
فتح‌الله مین‌باشیان در سال 1344 فرماندهی واحدهای سرکوب عشایر مخالف رژیم در ناحیه فارس را به عهده داشت.
رک: پرونده فتح‌اله مین‌باشیان در ساواک
[2] . نیره سعیدی فرزند سیدموسی سال 1298 در تهران به دنیا آمد. وی تحصیلات خود را تا فوق دیپلم در رشته فارسی و فرانسه ادامه داد.
از سال 1342 به سمت عضو شورای نویسندگان در وزارت اطلاعات مشغول و به ترتیب سرپرست «بانو» در رادیو و سردبیر مجله «دهقان آزاد» شد.
در خلاصه سوابق وی می‌خوانیم: «عضو شورای فرهنگی سلطنتی (به دستور شاه)، عضو هیئت امنای کتابخانه پهلوی (به دستور شاه)، رئیس و سخنگوی شورای عالی جمعیت زنان، عضو شورای نویسندگان رادیو، عضو کمیته شعر و ترانه، عضو هیئت مؤسس خدمات شاهنشاهی، عضو هیئت مؤسس حزب ایران نوین، مدیر مجله‌های بانو و دهقانان آزاد وابسته به حزب ایران نوین، نماینده بیست‌ودومین دوره مجلس شورا از تهران، عضو حزب رستاخیز، شیروخورشید و عضو خیریه فرح و کلوپ بین‌المللی زونتای بانوان و انجمن ایران و آمریکا بوده است.
وی کتاب‌های شطرنج‌باز کازانوا، دو کتاب از تألیفات استیفن زوایک، کتاب سامسون، کتاب لحظه بحرانی و قصه‌های لافونتن را به فارسی ترجمه کرده است.
رک: پرونده نیره سعیدی در ساواک
