اگرچه ابهامات تاریخی و البته هدفمند پیرامون شخصیت هویدا در دو محور «ترسیم نمای روشنفکرانه» و «بی گناهی او» در حال شکلگیری است اما شواهد موجود نشان می دهد گفتار و رفتار هویدا در تناقض با شخصیت یک روشنفکر قرار دارد؛ به این معنا که انسانی ترسو و منقاد را نشان می دهد که حرص قدرت، زبان و دستانش را بسته است.