شجاع‌الدین شفا

شجاع الدین شفا در 1297ش در شهر قم متولد شد. پس از پایان تحصیلات ابتدایی و متوسطه در قم و تهران به دانشگاه تهران راه یافت و در رشته ادبیات فارسی لیسانس گرفت و آن گاه برای ادامه تحصیل به بیروت و فرانسه رفت و تحصیل خود را در زمینه ادبیات ادامه داد.

شفا در 1320ش به تهران بازگشت و در 1321 در اداره کل تبلیغات و رادیو به ترجمه متن های ادبی پرداخت. در فضای باز سیاسی پس از شهریور 1320 احزاب بسیاری فعال بودند که یکی از این احزاب را شفا به همراه مجید یکتایی، کاظم عمادی و علی جلالی ... به راه انداخت که حزب میهن پرستان نام داشت و روزنامه ای به همین نام منتشر می کرد. سرمقاله های این روزنامه را شفا به رشته تحریر درمی آورد. او همچنین کتابخانه ای به نام کتابخانه پهلوی تأسیس کرد که خود مدیرعامل آن بود، شفا به واسطه رابطه نزدیک با حسین علاء وزیر دربار خود را به دربار پهلوی نزدیک کرد و نطق های شاه در مجامع بین المللی را وی به رشته تحریر در می آورد. در سال 1338 نیز به معاونت حسین علاء منصوب شد و پذیرایی و راهنمایی مخبرین از مراسم عروسی شاه و فرح به عهده وی گذاشته شد. نقل است که او با دریافت مبالغ هنگفت از مخبرین نشریات به آنها اجازه عکسبرداری از این جشن را می داد. 1 شفا که اندیشه باستانگرایی را ترویج می کرد شاه را به برگزاری جشنهای دوهزار و پانصد ساله تشویق کرد و خود او نیز به سمت دبیر کمیته مرکزی تدارکات جشنهای شاهنشاهی منصوب شد و از این راه استفاده های فراوان بود. کتابهای بسیاری به سفارش وی در مدح تاریخ ایران باستان به نگارش درآمد و تلاشش بر این بود که ریشه خاندان پهلوی را به تاریخ اساطیری وصل نماید.

شجاع الدین شفا متن سخنرانی شاه در کنار آرامگاه کوروش در پاسارگاد را که با جمله « کوروش شاه شاهان، من شاه ایران زمین ام، آسوده بخواب ما بیداریم ...» آغاز می شد تهیه کرد.

با همین گرایش های باستان گرایی بود که در 1354 پیشنهاد تغییر تقویم خورشیدی را به تقویم شاهنشاهی که سال آن بر مبنای به سلطنت رسیدن کوروش بود ارائه داد و پذیرفته شد. شجاع الدین شفا پس از انقلاب از ایران گریخت و به امریکا رفت. در امریکا نیز به مخالفان جمهوری اسلامی ایران پیوست. ساواک او را فردی عیاش، خوشگذران و بی قید و بند معرفی کرده است.

پی نوشت: