27 اسفند 1342

نخست‌وزیر: ما حرف نمی‌زنیم عمل می‌کنیم!
روزنامه «اطلاعات» نوشت: دیروز از طرف آقای حسنعلی منصور، نخست‌وزیر، به افتخار هیئت‌های شرکت‌کننده در بیستمین دوره اجلاسیه اکافه ضیافت عصرانه‌ای در کاخ وزارت امور خارجه ترتیب داده شده بود که در آن وزرای کابینه و عده‌ای از شخصیت‌های برجسته مملکتی حضور داشتند.
نخست‌وزیر در این ضیافت به خبرنگار «اطلاعات» گفت: از آغاز سال نو دولت کار خود را شروع خواهد کرد و آغاز کار تنها چیزی است که می‌توانیم به ملت تقدیم کنیم.
قانون و لایحه به خورد مردم دادن دردی را دوا نمی‌کند؛ ما تا کاری را به اتمام نرسانیم از شروع آن حرفی نخواهیم زد. ما فقط کار می‌کنیم و خود مردم قضاوت خواهند کرد؛ وعده نمی‌دهیم؛ حرف نمی‌زنیم، بلکه عمل می‌کنیم.1

افزایش دو برابری دیوانگان تهران
روزنامه «کیهان» نوشت: آمار بیمارستان روانی روزبه نشان می‌دهد که طی پنج سال گذشته دست کم 22 درصد از کل بیماران بستری‌شده در این بیمارستان را جوانان مبتلا به جنون تشکیل می‌دهند و این میزان تقریبا سه برابر دومین دسته دیوانگان تهران است که به علت بیماری‌های پس از زایمان سلامت روحی خود را از دست داده‌اند.
دکتر بیگدلی، پزشک امراض روانی، طی آماری که از بیماران پنج‌ساله اخیر بیمارستان روزبه در اختیار خبرنگار ما گذاشت، خاطرنشان ساخت که فقط طی پنج سال گذشته میزان مبتلایان به این بیماری نزدیک به دو برابر شده است.2

هزار نفر به علت تقلب در مواد غذایی تحت تعقیب قرار گرفتند
روزنامه «اطلاعات» نوشت: در سالی که سه روز دیگر به پایان آن باقی مانده هزار نفر به علت تقلب در مواد غذایی و دارویی تحت تعقیب دادسرای تهران قرار گرفته‌اند.
در قسمت مواد غذایی، که خطرناک‌ترین تقلب می‌باشد و با سلامت مردم تهران ارتباط مستقیم دارد، بیش از هفتصد نفر تحت تعقیب قرار گرفته‌اند. اتهام اغلب اشخاص تقلب در روغن، ادویه و مشروبات تقلبی بوده است.
به گفته رئیس شعبه 21 دادگاه جنحه که به این قبیل جرایم رسیدگی می‌کند، در سال گذشته سیصد نفر تنها به اتهام ساختن روغن تقلبی تحت تعقیب قرار گرفته و از شش ماه تا دو سال زندان محکوم گردیده‌اند و چند کارخانه نیز طبق حکم محکمه به نفع دولت ضبط شده است.3

در مجلس شورای ملی مطرح شد: نصف بودجه کشور به هدر رفته و تلف می‌شود!
در جلسه امروز مجلس شورای ملی با حضور نخست‌وزیر و اعضای دولت رسیدگی به بودجه 1343 کل کشور آغاز شد.
صادق احمدی، نماینده سنقر و کلیائی، به عنوان موافق مشروط در جلسه امروز گفت: اعتقاد شخص بنده این است که شاید اگر بگویم بیش از نصف بودجه مملکت ما هدر می‌رود و تلف می‌شود چه در امور ساختمانی چه در امور تعمیراتی چه در خریدها و چه مخارج پرسنل و حقوق‌هایی که داده می‌شود بی‌مورد نگفته‌ام.
مسئله خریدهای دولتی همه آقایان و خانم‌ها بهتر از بنده استحضار دارند که یک محلی است برای سوء‌استفاده یک عده‌ای، دیواری هم از دیوار دولت کوتاه‌تر نیست. یک شیئی را که بنده می‌روم از بازار با صد تومان تهیه می‌کنم برای دولت کمتر از 450 تومان خرج برنمی‌دارد.

چهارهزار تومان از دولت حقوق می‌گیرند و صد تومان کار نمی‌کنند!
اما حقوق‌ها به نظر بنده نصفش تلف می‌شود؛ چرا؟ چون به تناسب حقوقی که پرداخت می‌شود از حقوق‌گیرنده استفاده نمی‌شود. یک کسی است که چهارهزار تومان، سه‌هزار تومان حقوق می‌گیرد، صد تومان برای دولت کار نمی‌کند. نتیجه‌اش چیست؟ نتیجه‌اش این است که مابه‌التفاوت این را کلاه گذاشته سردولت.
اصلا من نمی‌دانم چه حسابی است در مملکت که خوردن پول دولت را مباح می‌دانند؟! این فکر را باید با آن مبارزه کرد. دولت باید کاری بکند که مردم فکر نکنند این بودجه دولت خوردنش حلال است. تبعیض، روح صداقت و امانت را که لازمه کار صحیح است می‌کشد. این تبعیض را از بین ببرید که کارمند بفهمد یک حساب و کتابی در کار هست؛ آن وقت دلگرم می‌شود و بهتر کار می‌کند؛ این همه سازمان‌ها بی‌جهت توسعه پیدا نمی‌کند.

روزبه‌روز سطح سواد و اخلاق میان جوانان پایین می‌آید/ جلوی فیلم‌های مستهجن را بگیرید!
روزبه‌روز سطح سواد و اخلاق بین جوان‌های ما پایین می‌آید. اگر کسی بگوید صحیح نیست خودش را گول زده تعارف کرده، جناب آقای وزیر اطلاعات که متأسفانه اینجا تشریف ندارند جلوی این فیلم‌های مستهجن را بگیرند.

باشگاه‌هایی به عنوان تفریح سالم برای جوانان درست می‌کنند، درحالی‌که مرکز فساد و قمارخانه است!
یکی از ارقامی که بنده در این بودجه دیدم رقمی بود برای تربیت بدنی که 67 میلیون ریال است. به‌هرحال این بودجه را در راهی بایستی به راه انداخت که وسایل تفریحات سالم برای جوانان ما آماده بشود. اخیرا مد شده است یک باشگاه‌هایی به اسم تفریحات سالم درست می‌کنند، متأسفانه مرکز فساد است [یکی از نمایندگان: قمارخانه است].
بنده می‌خواهم عرض کنم که تفریحات سالم به معنای واقعی برای جوان‌ها باید فراهم کرد. شما اگر توقع دارید یک جوان وقتی که از دانشکده یا دبیرستان بیرون می‌آید برود توی اتاق در را ببندد و مطالعه کند با این اوضاع و احوال که در اجتماع ما هست با این فیلم‌ها و این تشریفات این توقع بیجاست. مقتضی سن این جوان هفده، هجده‌ساله این است که دنبال گردش و تفریح برود. وقتی تفریح سالم در اختیارش نباشد، خواه‌ناخواه کشانده می‌شود به سینماها و دنبال مطالعه نشریات مستهجن می‌رود و منحرف می‌شود.4

روزنامه اطلاعات، 27 اسفند 1342، صفحه 1

https://iichs.ir/vdcb.fb9urhbz8iupr.html

وقتی که مسیر مرجعیت در ایران تغییر کرد

مبنای تاریخی ـ فکری امام در مخالفت با لایحه دولت اسدالله علم

اولین لرزه‌های انقلاب اسلامی

مشارکت آری؛ ابزارانگاری خیر

چرا امام خمینی نوروز سال 42 را عزای ملی اعلام کرد؟