[1]. روحالله شریعتی،
اندیشه سیاسی سیدمحمدکاظم یزدی، قم، بوستان کتاب، 1388، صص 18-23.
[2]. یحیی دولتآبادی،
حیات یحیی، ج 1، تهران، عطار، 1361، ص 27.
[3]. علی ابوالحسنی (منذر)، «مروری بر اندیشه و سیره سیاسی آیتالله صاحب عروه»،
تاریخ معاصر ایران، ش 42 (1386)، ص 146.
[4]. سلیم الحسنی،
نقش علمای شیعه در رویارویی با استعمار، ترجمه صفاءالدین تبرائیان و محمد باهر، تهران، مؤسسه مطالعات
تاریخ معاصر ایران، 1378، صص 208-211.
[5]. عبدالهادی حائری،
تشیع و مشروطیت در ایران و نقش ایرانیان مقیم عراق، تهران، امیرکبیر، چ پنجم، 1392، صص 138-140.
[6]. محسن بهشتیسرشت،
نقش علما در سیاست (از مشروطه تا انقراض قاجار)، تهران، پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی، چ دوم، 1395، صص 12-20.
[7]. مهدی انصاری،
شیخ فضلالله نوری و مشروطیت، تهران، امیرکبیر، 1369، ص 157.
[8]. مظفر نامدار،
رهیافتی بر مبانی مکتبها و جنبشهای سیاسی شیعه در صدساله اخیر، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 1376، صص 120-136.
[9]. علیاکبر علیخانی،
اندیشه سیاسی متفکران مسلمان، ج 9، تهران، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، 1390، صص 120-141.