برای رضاشاه و ژرمانوفیل‌های ایرانی، که می‌خواستند ایران را در مسیر مدرنیزاسیون قرار دهند، آلمان قبله مناسبی بود که هم می‌توانست از نظر صنعتی و تکنیکی نیازهای ایران را برطرف کند و هم با توجه به شباهت‌های نژادی و قومی، آن‌گونه که نازیسم ادعا می‌کرد، به ایجاد یک هویت ملی یکپارچه بپردازد، اما این سیاست به دلیل غفلت ژرمانوفیل‌ها از یک نکته مهم، پایان خوشی را برای آنها رقم نزد
