میلاد جلوه کوثر، شفیعه محشر و خواهر گرامی امام هشتمین حضرت معصومه اطهر(س) مبارک
به چشم دل نظر کن بر حریم دختر موسی
که جان را میدهد آینه لطفش جلا اینجا
(مشفق کاشانی)
حضرت معصومه علیها السلام در سال 173ق، در مدینه چشم به جهان گشود. پدرش امام هفتم شیعیان حضرت موسی بن جعفر(ع) و مادرش حضرت نجمه بود که به علت پاکی و طهارت نفس به او طاهره میگفتند. آغاز ماه ذیقعده برای حضرت رضا(ع) و دودمان نبوت پیامآور شادی و پایانبخش انتظاری عمیق و شورآفرین بود؛ زیرا حضرت نجمه فرزندی جز حضرت رضا(ع) نداشت و مدتها پس از حضرت رضا نیز دارای فرزندی نشده بود. ازآنجاکه سال ولادت حضرت رضا(ع) 148ق و سال ولادت حضرت معصومه علیها السلام 173ق است و بین این دو ولادت 25 سال فاصله بود و از طرفی امام صادق(ع) ولادت چنان دختری را مژده داده بود، خاندان پیامبر(ص) بیصبرانه در انتظار طلوع خورشید وجود، حضرت معصومه علیها السلام، بودند.
نام حضرت معصومه، فاطمه است. در کتابهای روایی و تاریخی نیز، از آن حضرت با عنوان فاطمه بنت موسی بن جعفر(ع) یاد شده است، اما صدها سال است که آن حضرت با این لقب مشهور هستند و این لقب نزد ایرانیان تبدیل به اسم برای ایشان شده است.
در پی هجرت اجباری حضرت امام علی بن موسی الرضا(ع) از مدینه به مرو، خاندان پیامبر و خاصان امام، که بی فروغ او زندگی برایشان مفهومی نداشت، قصد هجرت به ایران کردند و اما مخالفت دستگاه خلافت باعث شد هجرت حضرت فاطمه معصومه(س) با یک سال تأخیر انجام شود. حضرت معصومه یک سال بعد از هجرت تبعیدگونه حضرت رضا(ع) به مرو، در سال ۲۰۱ق، به شوق دیدار برادر و ادای رسالت زینبی و رساندن پیام ولایت، همراه عدهای از برادران و برادرزادگان به طرف خراسان حرکت کرد. او در هر شهر و محلی مورد استقبال مردم واقع میشد، اما در شهر ساوه عدهای از مخالفان اهل بیت، که از پشتیبانی مأموران حکومت برخوردار بودند، سر راه کاروان آنها را گرفتند و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند؛ درنتیجه تقریبا همه مردان کاروان به شهادت رسیدند، حتی بنا بر نقلی حضرت(س) معصومه را نیز مسموم کردند.
بههرحال، یا بر اثر اندوه و غم زیاد از این ماتم یا بر اثر مسمومیت از زهر جفا، حضرت فاطمه معصومه(س) بیمار شدند و چون دیگر امکان ادامه راه به طرف خراسان نبود، قصد شهر قم را نمودند. حدودا در روز ۲۳ ربیعالاول سال ۲۰۱ق حضرت وارد شهر مقدس قم شدند و در محلی که امروز «میدان میر» نامیده میشود در منزل موسی بن خزرج فرود آمدند و پس از هفده روز دار فانی را وداع گفتند.
مردم قم با تجلیل فراوان پیکر پاک این بانوی بزرگ اسلام را به سوی محلی به نام «باغ بابلان» که قبرستان خانوادگی «اشعریون» بود، تشییع کردند. پس از سالها حضرت زینب(س)، دختر امام جواد(ع)، اولین گنبد را بر فراز قبر شریف عمه بزرگوارشان بنا کردند و بدینسان تربت پاک آن بانوی بزرگوار اسلام، قبلهگاه قلوب ارادتمندان به اهل بیت(ع) و دارالشفای دلسوختگان عاشق ولایت و امامت شد.
از جمله کسانی که به شفیعه بودنشان در روایات و آثار دینی تصریح شده است، فاطمه معصومه است. امام صادق(ع) میفرمایند: به شفاعت او، همه شیعیانم وارد بهشت خواهند شد. امام رضا(ع) فرمودند: کسی که فاطمه معصومه را زیارت کند، درحالیکه معرفت به حق او داشته باشد، پاداش او بهشت است و امام جواد(ع) فرمود: کسی که قبر عمهام را در قم زیارت کند، سزاوار بهشت است. پایگاه اطلاعرسانیپژوهشکده تاریخ معاصر با توجه به فرارسیدن زادروز ولادت کریمه اهل بیت(ع)، این روز را به عاشقان اهل بیت(ع) تبریک میگوید.