پایگاه اطلاعرسانی پژوهشکده تاریخ معاصر؛ یکی از مهمترین حوزههای دخالت شاه در عزل و نصبهای سلیقهای وزیران و مدیران رده بالا بود. در خاطرات رضا نیازمند، از رجال آن دوره، آمده: «روزی دکتر محمد یگانه را با سابقه پانزده سال کار موفق که در سازمان ملل و بعد در بانک بینالملل و صندوق بینالمللی پول داشت یکباره وزیر آبادانی کردند؛ وزارتخانهای که اصلا ارتباط با تخصص او نداشت. آنگاه شاه به هویدا دستور داد که وزارتخانهها خوب کار نمیکنند. شما کار وزرا را ارزیابی کنید و آنان که خوب کار نمیکنند اخراج نمایید. هویدا هم دیواری کوتاهتر از دیوار محمد یگانه پیدا نکرد. برای خلاصی از دستور شاه سه نفر را به وزارت آبادانی و مسکن فرستاد که محمد یگانه را فدای این دستور کند.... هویدا گفت: طبق اوامر ملوکانه بازرسان به وضع مدیریت در وزارت آبادانی رسیدگی کردند و معلوم شد وزارتخانهای که مدیریت خوب ندارد، وزارت آبادانی و مسکن است و پیشنهاد کرد که اعلیحضرت، وزیر مربوطه [را] از کار بیکار کند. یگانه با دیدن این صحنه سکته ناقص کرده و یکی دو هفته بعد از بیمارستان مرخص شد و بلافاصله دست زن و بچهها را گرفت و به آمریکا برگشت. در آمریکا صندوق بینالمللی پول بلافاصله او را به کار مشغول کرد».
[1]