پایگاه اطلاع‌رسانی
پژوهشکده تاریخ معاصر؛ «دیروز انتخابات تهران تمام شد و ما ناچاریم بگوییم لا خیر فی ماوقع. ... راستی چه انتخابات نازنینی بود، هیچ کم و کسری نداشت، نه دولت در آن دخالت می‌کرد و نه انجمن نظارت ذی‌نفع بود. یک عده مردمان صالح بی‌غرض که از چهارده معصوم هم پاک‌تر بودند دور هم جمع شده و صمیمانه کار می‌کردند. کاندیداها را هم نگو، یکی از یکی شریف‌تر و صالح‌تر، کاردان‌تر و به امور سیاسی آشناتر، همه وطن‌پرست، صدیق و درستکار، خلاصه همه آیات پسندیده در آنها جمع و من خیال نمی‌کنم تا به حال در هیچ کجای دنیا انتخاباتی به این آزادی صورت گرفته باشد. در ولایات که انصافا انتخابات خیلی آزاد بود و کله‌گنده‌ها به کلی پاشون را کنار کشیده بودند. نه رشوه می‌گرفتند، نه توصیه می‌کردند و نه اعمال زور در کار بود. البته نباید به حرف‌های یک عده هشت‌هزار نفری (!) که از نهاوند و تویسرکان اعتراض کردند و می‌گویند "کلک زدنی" وکیل ما نیست و دولت به زور اسلحه آرای ما را عوض کرده گوش داد؛ چون اینها چرند می‌گویند! ... یا اگر لرستانی‌ها مدعی هستند که اصلا انتخاباتی در آنجا صورت نگرفته و مردم رنگ صندوق را هم ندیده‌اند دری وری می‌گویند و می‌خواهند به دولت و مقامات رسمی توهین کنند؛ والا دولت و کله‌گنده‌های ما از شیر برنج هم صاف و ساده‌ترند و محال است که اهل این قبیل زدوبندها و رشوه‌خوری‌ها باشند.»
[1]
