پایگاه اطلاع‌رسانی پژوهشکده تاریخ معاصر؛ در 24 اردیبهشت 1327 با اعلام تشکیل رژیم صهیونیستی حمله همه‌جانبه‌ای به مردم فلسطین آغاز شد که آوارگی آنها را در پی داشت. در همان نخستین روزها دولت‌های شوروی و آمریکا این رژیم را به رسمیت شناختند. در دوره پهلوی با وجود بی‌توجهی دولت و نهادهای دولتی به این مسئله، بودند رجالی که نسبت به مسئله یادشده واکنش نشان دادند. اولین و یکی از معدود مواضع در قبال بحران فلسطین در مجلس شورای ملی از سوی
محمدرضا آشتیانی‌زاده اتخاذ شد. وی در نطق خود با پیوند این موضوع با دو دولت استعماری وقت باصراحت تأکید کرد:
«دول آمریکا و شوروى بر قلب عالم اسلامى زده‌اند و دولى که این حکومت را به رسمیت شناخته‌اند به منزله یک دشنه‌ای است که به قلب عالم اسلامى زده‌اند و تمام مسلمین از این قضیه متنفرند».
[1]
