[2]. شیخ عبدالرسول قائمی در سال 1275ش در دیزیچه اصفهان به دنیا آمد. مقدمات علوم دینی را نزد پدر و استادان محلی آموخت و در نوزده‌سالگی به اصفهان آمد و دوره سطح را در این شهر به پایان برد.
وی در سال 1324 عازم مکه شد و در برگشت به آبادان رسید و در این شهر متوجه حضور کسانی شد که پاکدینی را تبلیغ و علیه اسلام فعالیت می‌کردند. آیت‌الله قائمی دست به روشنگری زد و در مقابل حرکت پیروان احمد کسروی ایستاد.
ایشان بعدها به توصیه
آیت‌الله آقا سیدابوالحسن اصفهانی در آبادان ماندگار شد و غیر از مبارزه با مبلغان بی‌دینی، منشأ خدمات مذهبی و عمرانی فراوانی شد. ساخت مساجد، پرورشگاه ایتام و حوزه علمیه از جمله اقدامات آیت‌الله قائمی است.
وی در دوران مبارزه یکی از ارکان استان خوزستان به‌شمار می‌آمد، از پیشگامان نهضت امام خمینی(ره) در سال 1342 بود و در همبستگی روحانیان در این استان سهم به‌سزایی داشت.
پس از تبعید امام خمینی(ره)، بسیاری از مبارزان را که تحت تعقیب رژیم پهلوی بودند، پناه داد و سپس آنان را راهی عراق کرد.
یکی از کانال‌های انتقال اعلامیه‌های حضرت امام(ره) از عراق به ایران از طریق ایشان بود. آیت‌الله قائمی در سال 1360 به اصفهان بازگشت و دوازده سال در مسجد باب‌الرحمه به برپایی نماز جماعت و تفسیر قرآن مشغول شد و در سال 1372 از دنیا رفت و در صحن حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.
