[1].
سپید و سیاه، 12 آبان 1346، ص 9؛ بهرغم تلاش رژیم پهلوی برای نشان دادن چهرهای پیشرفته از ایران آن سالها، رسانههای بینالمللی جسته و گریخته واقعیتها را گزارش میدادند. به گفته مینو صمیمی، منشی امور بینالملل فرح پهلوی، «در زمانی که تبلیغات گوناگون پیرامون واقعه تاجگذاری شاه از همه سو جریان داشت، بسیاری از منابع مطلع در سوئیس به وجود فقر گسترده در ایران اشاره میکردند و بهویژه فیلمهایی از تلویزیون سوئیس پخش میشد که وضع اسفناک زندگی هموطنانم را به معرض تماشا میگذاشت. این فیلمها، که مسلما به صورت محرمانه دور از چشم ساواک و بدون گذر از صافی سانسور رژیم توسط خبرنگاران خارجی از مناظر تأثرانگیز کشورم تهیه شده بود، واقعیتهای موجود در ایران را مجسم میکرد و پرده خوشآبورنگی را کنار میزد که رژیم شاه آن را برای پوشاندن حقایق تلخ و ناگوار بر سراسر ایران گسترده بود. من در فیلمهایی که زندگی مردم ایران را در خانههای گلی بدون برق و آب و بهداشت نشان میداد با مشاهده کودکانی که با پای برهنه در کوچههای تنگ انباشته از زباله بازی میکردند واقعا متأثر میشدم و از خود میپرسیدم با وجود چنین شرایط اسفناکی در ایران، شاه چگونه توانسته تصمیم به تاجگذاری بگیرد و خود را شاه شاهان بنامد؟» رک: مینو صمیمی،
پشت پرده تخت طاووس، ترجمه دکتر حسن ابوترابیان، تهران، اطلاعات، 1374، ص 42.